Ang Mga Buhay na Ala-ala

Credit to my student Ian Angelo D.V. Umali

“Ang Mga Buhay na Ala-Ala”

By: Ian Angelo D.V. Umali

 (Ang Mapag-isa)

Kakayanin ko pa bang magmahal muli?

Sinubukan kong magmahal ng iba ngunit alam kong ito ay mali

Sinubukan kong ika’y palitan ngunit kaligayahan ay hindi nakamit

Pagkat ang iyong pagmamahal lamang ang nais kong makamit

Iyong binasag ang katahimikan ng aking buhay nang ika’y aking nakilala

Ito ang bagay na mananatili at hinding-hindi mabubura sa aking ala-ala

Iyong binigyang kulay ang aking buhay

Iyong binigyang kasiglahan ang katauhang matamlay

Nagkakilala, naging magkaibigan, at nagturingang magkapatid, magkarelasyon, mag-asawa

Pinaramdam sa isa’t-isa ang pagmamahal na walang sawa

Nagdadamayan sa tuwing may problema, Pinapalakas ang loob sa tuwing pinanghihinaan

Pagkat nais nating dalawa na tumagal at tumatag ang ating pagmamahalan

Sa loob ng halos dalawang taon ng ating pagsasama

Marami tayong pinagdaanang pagsubok na ating hinarap ng magkasama

Ngunit may mga bagay talagang hindi natin maiiwasan

Na magbibigay sa atin ng kasawian

Isang araw bago dumating ang araw ng mga puso

Iyong inamin sa akin na may isang lalaking nagpahayag sa iyo ng kanyang nararamdaman

Buong araw kong itinatanong sa aking sarili at sa iyo

Ngunit nanatiling tikom ang iyong bibig at hindi inisip ang aking mararamdaman

  

Iyong tinuro sa akin na kailangan natin ang salitang “tiwala”

Ngunit bakit iyong pinaramdam na ang iyong tiwala sa akin ay nawala

Lubos akong nasaktan dahil sa iyong ginawa

Ngunit umpisa pa lamang pala ito ng aking kasawian

Araw ng puso nang aking makita

Na ika’y may ibang lalaking kasama

Ang akin sanang surpresa sa iyo ay hindi na nagawa pa

Dahil sukdulan na ang sakit na aking nadama

Isang lingo ang lumipas at sumapit na ang aking kaarawan

Ika’y aking inimbita ngunit iyong tinanggihan

Yaong araw sana kita ipapakilala sa aking mga magulang

Ngunit ito ay iyong binale-wala lamang

Isang buwan ang lumipas, araw na ng ating pagtatapos

Hindi ko malilimot ang araw na iyon sapagkat iyon ang araw na tayo ay nagka-ayos

Ika’y nasa aking likod at iyong kinukulit sa mga panahon ng mga pagbati sa mga magtatapos

Ako’y lubos na nagpapasalamat sa Ama para sa araw na iyon pagkat ang ating problema ay tuluyan nang natapos

Ang lahat ay bumalik na sa dati

Muling nanumbalik ang tiwala

Ating relasyon ay lalong tumatag kaysa dati

At umaasang ang pagmamahala’y hindi na muling mawawala

Ngunit ang pagsubok kailanma’y hindi mawawala

Tayo’y muling sinubok bago pa man sumapit ang ating ikalawang taon

Ika’y aking sinama sa lakad ng aking barkada

Tayo’y nagkaroon ng oras para mag-usap ngunit ibang tao ang palaging laman ng iyong mga kwento

Akin ipinagtapat sa iyo ang aking nadarama

Na ako’y nagselos sa lalaking laman ng ating usapan sa buong araw nating pagsasama

Ika’y hindi na sumagot pa at ilang araw ang lumipas

Aking nakita ang inyong mga larawang puno ng saya

Akin pang naaalala sa larawang ito

Ang huling araw na tayo ay nagkasama at naging masaya

Patuloy kong pinagsisisihan na sana ay hindi na lamang sinabi sa iyo

Ang nadaramang panaghili sa kaniya

Ngunit wala na akong magagawa pa

Dahil ang mga bagay ay nangyari na

Hindi ko na muling maibabalik pa

Ang mga pangyayaring binura mo na sa iyong ala-ala

Batid kong masaya ka na sa kaniyang piling

Na ito naman ang aking palaging hiling

Na kahit wala na ako sa iyong piling

Ay patuloy mong makamit ang iyong mga hinihiling

Ako ay mananatiling iyong kaibigan

Na handa pa ring ika’y damayan

Huwag kang mag-atubiling ako’y lapitan

Pagkat ako’y darating kaagad sa panahon ng iyong pangangailangan

  

Maaaring isipin ng ibang tao na baliw ako

Ngunit wala na akong magagawa dahil ito ang totoong ako

Handa pa rin akong maghintay sa iyo, Mahal ko

Dahil sa iyo nabuo ang aking pagkatao

Hindi man naging tayo

Ngunit ikaw pa rin ang aking naging inspirasyon sa aking pag-aaral

Dahil dati kong pinangarap na magkaroon ng magandang kinabukasan

Na magiging daan ng magiging buhay natin bilang mag-asawa

Sa iyo ko lamang pinangarap na magka-pamilya

Pamilyang magsisilbing panibagong inspirasyon

Pamilyang magbibigay ng lakas ng loob sa iyo na harapin ang mga pagsubok

Pamilyang susuporta sa iyo sa lahat ng bagay na iyong ginagawa

Kung aabutan man ako ng panahong magpapantay na ang aking mga paa

Na hindi natupad ang aking mga pinangarap para sa ating dalawa

Itong aking tulang ginawa habang ako’y isang binata pa

Ay nais kong i-alay sa iyo at sana ay iyong madama

Na hanggang sa aking huling hininga ay Ikaw pa rin ang aking minamahal

Heneral Luna: Review para sa pinaka may sense na pelikulang Pinoy for 2015

PUTANG-INA! Hindi lang isa kundi maraming beses binanggit ang mga kasinglutong ng chicharong Baliwag na mga murang yan sa pelikulang Heneral Luna. Walang bahid ng kaipokrituhan ang pagkakagawa ng pelikulang ito at nakapasa sa R-13 kahit obvious na explicit ang mga katagang binitawan. Bakit mo nga naman irerestrict pa ang mga profanity na to sa mga kabataang Pinoy na bukod sa paglalaro ng mga online games ay kasama sa konti nilang nalalaman ang pagmumura sa pinaka murang edad na pwede mong ma-imagine. Napakaganda ng daloy ng dialogue at maiisip mo kung gaano ka ginawang stupid ng mga dayalogo sa Amaya at sa iba pang retro movies at TV series na ginawa ng Pinoy. Pag napanuod mo ang Heneral Luna, para ka lang nakaupo sa kabilang table sa Starbucks at nakikinig sa diskusyon ng mga nasa kabilang table, sobrang natural. Mahusay ang pagkakaarte ni Cesar Montano sa Jose Rizal pero legendary ang acting ni John Arcilla at ito ang klase ng acting na hindi kayang gawin ng mga lousy na artista na produkto ng mga talent search (at kamag-anak ng mga dati nang artista) na puro wala naman talagang talento.

Sa graphics, cutting edge ang mga edits na ginawa dito at hindi ko malilimutan ang pagsabog ng ulo sa isa sa mga sundalo na kino-command ng character ni Archie Alemania na nuon ay high sa nginunguyang nganga. Ang galing ng mga effects at musical score.

Pero may konting duda ako sa pagkapili kay Ketchup Eusebio para gumanap sa karakter ng kupal na opisyal mula sa Kawit. Dapat ang kinuha nila yung mas maangas ang itsura. Other than that, ok naman ang casting. Walang duda ang husay na pinakita ni Mon Confiado at talagang naipakita nya ang superiority ni Emilio Aguinaldo. Bagay na bagay ang mukha ni Epi para kay Mabini pero hindi sya mukang ganun katalino para sa karakter. Medyo hindi rin ganun katandang tingnan ang nanay ni Antonio Luna at nagfail ng konti ang mga make up artists sa part na yun.

Ang setting ng pelikula ay mas maiimprove pa kung sakali. Di naman ako especialist sa cinematography pero siguro kung inemphasize pa nila yung space para makita kung gaano naiiba ang paligid noon kesa ngayon, mas ok. Halos puro kwarto o loob lang ng bahay kase ang nandoon. Hindi rin ganun kaimpressive ang battle scene although kwela at naipakita ang tipikal na ugali ng Pinoy in times of crisis na kaya pa ring tumawa kahit malapit nang mamatay.

Historically correct ang mga events at makikita mo ang transparency. Maoffend na ang maooffend at syempre yun yung mga nabubuhay na kamag-anak ng mga karakter tulad nila Felipe Buencamino at Pedro Paterno, pero nais lang isalaysay ng pelikula ang kagaguhan ng gobyerno natin at ng mga taong nagpapatakbo nito.

All in all, maganda ang pelikula at kung irerate ko to, 8 out of 10. Naiimagine ko nga, kung mas pinondohan ng malaki to, kahit Hollywood maaangasan sa pelikulang to. Isang menshae ang dapat marealize ng mga Pinoy sa Heneral Luna at ito ay ang, "Hindi pa talaga naipapanganak ang tunay na gobyerno na nababagay sa bansa natin at ipinakita ng Heneral Luna kung paano ito na-abort nung panahon nya at kung ikukumpara natin ang naging kapalit ng Republican Government ni Aguinaldo, maihahalintulad sa isang sanggol na ipinanganak na kulang sa buwan at sya nating pinagtitiisan sa ngayon."

Coffee

As this coffee touches my lips, I can think freely.
As I sip every drop of it, I can picture your face vividly.
It makes me awake just to miss you so hardly.
I may not fall asleep but if I fall for you...will you catch me?

Where in the world can I find a great coffee?
Nowhere but in your heart, its flowing endlessly.
You give me palpitation but Im fine completely.
Listen to my heartbeat saying your name, Isnt that crazy?

Now I'm  down to the last drop and I still want another cup.
If its love its telling me, I wouldnt get enough.
I dont mind being addicted, I don't mind being drunk.
For in your loving arms, I'll surely find a rehab.

Ahhh... the aroma of coffee, freshly brewed and hot.
Reminds me of how happy it is to be in love.
Your smile, your tenderness, you're purely loving heart.
There maybe no forever but I'll love you back...until my last cup.

Bakit mas SEXY ang mga old fashioned guy?

Girls, kung feeling niyo ay nakakapagod na makipag-mingle sa mga kaedad niyo, bakit di niyo subukan yung mas maedad sa inyo? Ang sinasabi ko dito ay hindi yung literal na matandang amoy bulkan at malayo ang age gap sayo, kundi yung guy na oo at medyo makaluma, pero garantisadong "classic" at parang rexona, "he won't let you down." Bakit? Heto ang mga dahilan kung bakit sa information age na to, mas sexy pa rin ang mga old fashioned guys.

1. Hindi maporma pero kumportable sa itsura. Walang highlight ang buhok meaning hindi sya mukang turon. Hindi nya kelangan magsuot ng mga damit para magmukang sherpa sa mga mountaineer sa Everest. Sa madaling salita, sya ang nagdadala ng damit, hindi sya ang dinadala ng damit. Alam kase nya na hindi pananamit ang magbibigay ng first and positive impression kundi attitude.

2. Tatratuhin kang babae. Gentleman. Hindi ka tatratuhing "one of the boys", na common na ginagawa ng mga kalalakihan sa ngayon. Sensitive sya sa mga pangangailangan mo bilang babae. Alam nya kung kumportable ka pa ba o hindi na at karaniwang hindi na nagtatanong instead nagsasuggest o nag-ooffer ng kung anung maitutulong nya sayo. Hindi ibig sabihin nito ay gagawin ka nyang spoiled dahil may mga time na sesermunan ka din nya katulad ng ginagawa ng erpat mo sayo. Sa ganung paraan, mas mararamdaman na hindi lang sya nakafocus sa pagpe-please sayo kundi sa pagdedevelop ng character mo bilang isang kapita-pitagang dalagang Pilipina.

3. Kung gusto ka nya, gusto ka nya talaga. Hindi katulad ng mga masyadong modernong lalaki na animo'y mga engineer sa pagho-hook up ng babae, ang old fashioned guy ay direktang ipababatid sayo ang nararamdaman nya. Ang mas sexy nito, akala mo binobola ka lang pero kasabay ng mga salita nya ay ang explanations through his actions. Pag sinabi nyang maganda ka, titingin sya ng diretso sa mga mata mo at mararamdaman mo agad kung paano ka nya naaappreciate physically. Kung mag-open man sya ng topic about sex, it doesnt mean na manyakis sya. Sign lang ito na may respeto sya at naiintindihan nya kung gaano ka-complex ang pakikipagrelasyon at kung saan dapat lumugar ang sex sa ugnayan na meron ang couple.

4. Independent. May mga lalaking ang angas tingnan, kala mo sobrang confident pero pag sinundan mo kung saan umuuwi, sa bahay pa rin ng magulang nya kahit nasa hustong edad na sya para bumukod. Katwiran nya, hindi pa nya kayang mag-isa at magkaroon ng magarang place na matitirhan. Ang old fashioned guy, hindi lang confident kundi independent sa maraming aspeto. Wala syang pakelam kung magara o pangit ang tinitirhan nya dahil sya naman ang nagbabayad ng bills at lahat lahat at matatawag nya yung "kanya". Katwiran nya, "breast milk is only good for babies...not for grown ups".

5. Hindi nabubuhay para sa kasalukuyan lang. Epic, kase ang old fashioned guy ay maaaring konti lang ang interest sa teknolohiya pero hindi ibig sabihin nun ay paurong ang development nya. Hindi man ganun ka-teknikal ang pangarap nya pero malinaw ang plano nya para sa kinabukasan at hindi lang para sa sarili nya yun kundi para din sa makakasama nya pagdating ng araw.

6. Hindi vain. Pag sinabing vain, yun yung mga taong labis ang concern sa sarili na dahilan para sarili muna ang unahin nila bago ang iba. Ang unang test sa lalaki ay kung paano nila mahahandle ang pagiging emotional ng mga babae at dyan mo masususbukan ang old fashioned guy. Naiintindihan nila na lahat ng babae ay may side ng pagiging "pabebe" na dahilan para habaan nila ang pasensya. May mga times na pag nakuha na ng karaniwang lalaki ang loob ng babae, magsisimula na silang mag-attitude at i-emphasize sa mga babae ang worth nila. Hindi ganun ang old fashioned guy. Napapanatili nya ang respeto sa differences nila at mas nagpapakalalaki sa pamamagitan ng pag-intindi sa mga needs ng isang babae.

7. "Aarukin" nya ang kalaliman mo. Hindi tulad ng paboritong linya ni Robin Padilla nung 90's, "Hindi ko maarok ang iyong sinasabi." (na ang ibig sabihin ay hindi maintindihan), ang old fashioned guy ay susubukang pakinggan at intindihin ang isang babae. Ang mga modernong lalaki ay masyadong busy sa pagkalikot ng kung anu-anong makabago pero nalilimutan nilang bigyan ng panahon ang makinig sa sinasabi ng babae. Ang old fashioned guy ay nakafocus sa reyalidad na dahilan para ma-irelate nya ang pinagdaanan nya sa pinagdadaanan ng isang babae na dahilan kung bakit malalim sya mag-isip at lalo pang lumalalim dahil alam nya kung paano makinig.

8. Time machine. Ang old fashioned guy na karaniwang literal na "old guy" ay dadalhin ka sa ganda ng nakaraan na para kang nagtatravel with the time machine. Maaappreciate mo ang history dahil sadyang marami syang alam tungkol sa nakalipas. Hindi sya trying hard magkwento dahil its either parte sya ng history in the making o sadyang ganun kalaki ang pagpapahalaga nya sa kasaysayan. Ito ay senyales din na sya ang taong ite-treasure ang bawat moment ninyong dalawa at magsisilbi syang malaking diary na magrerecord ng mga bagay bagay tungkol sa inyo through time.

9. Family oriented. Hindi ka mahihirapan na i-introduce ang lalaking ito sa pamilya mo dahil alam nya kung ano ang value ng family. Baka magulat ka na lang kung wala pang isang oras ay ka-appearan na ng tatay mo ang lalaking ito. Hindi nakakapagtaka dahil mabilis makipagpalagayang loob ang mga old fashioned guy sa mga literal na matatanda. Pag pinakilala ka naman nya sa family nya, siguradong hindi ka aloof o mae-itsapwera dahil iga-guide ka nya ng maayos para maka-get along ka. Sa mga tagpong ito, may idea ka na kung anung klaseng family ang maaaring magkaroon kayo ng lalaking ito kung sakaling magkatuluyan man kayo.

10. Alam ang lugar ng teknolohiya sa buhay ng tao. Ang old fashioned guy, makikipagkilala sayo ng personal, hindi sa facebook. Ngingiti sayo ng totoo at sa personal, hindi sa emoticons. Alam nya kung saan ang lugar ng teknolohiya at sadyang hindi nya kayang itapon ang makaluma pero epektibong paraan ng komunikasyon. He's not just a guy, hes a man, at sya ang may control ng halos lahat ng aspeto sa buhay nya at hindi nya papayagang maging dominante ang teknolohiya lalo na sa abilidad nyang magdesisyon. Meron syang sarilng google sa utak nya at puso nya ang nagsisilbing facebook at twitter na bawat tibok ay totoong status update ng pagmamahal ang inilalahad...hindi copy pasted.

Ang Bubuyog (Part 2)

Minsan, may mga bagay na talagang mahirap paniwalaan. Katulad ko, halos 3 years na nakakalipas nang maghiwalay kami ng landas ng babaeng ito pero alam ko at sigurado ako na hindi ako nagmahal ng kahit sino na kasinghigit ng naging pagmamahal ko sa kanya. Ang totoo, never pa kong na-inlove ulet simula nung magkahiwalay kami. Maka-ilang beses akong na-infatuated sa ilang babae only to realize na sinubukan ko lang palang hanapin sya sa mga babaeng na-meet ko after namin maghiwalay. Anyway, hayaan nyong ibahagi ko itong munting istoryang to na nawa'y kapulutan ng aral ng ibang hangal at nasa isang relasyon na kumplikado pero imbes na ayusin ay lalong pinalala ang sitwasyon.

Kung idedescribe ko sya, sya'y isang babaeng adventurous na gustong sumubok ng maraming bagay. Pero flawed ang character nyang yun dahil hindi sya well equipped nung nasa height sya ng adventures nya. Naging mom sya at the early age. Much worst, nakasal sya amidst being undecided and confused. She told me these stories na talaga namang umantig sa puso ko. Especially nang malaman ko how her husband cheated on her na eventually nagpabago sa perception nya sa pakikipagrelasyon. I tried to read her like a book and I found out how cautious she became on having another relationships. We've had couple few dates, time together and shared lots of things and I felt how she tries to manage not to commit the same mistake again...with me. Everyday, wala akong pinagkaabalahan kundi hangaan at i-appreciate sya sa pagiging open minded at pagiging positibo nya sa mga bagay bagay. Shes a happy person despite the horror na pinagdaanan nya sa buhay. We were not that old that time, In fact I was really young (in experience) to comprehend such case. Pero the more I become curious sa set up namin na yun, mas lalo akong na-fall sa kanya.

Aware ako kung gaano nya gustong i-please ang mga bagay bagay na involve samin at kung gaano nya gustong i-satisfy ang wants and needs naming dalawa. Sa madaling salita, she was in charge on almost everything. Then my first mistake just took place. Na-carried away ako sa awesomeness nya, hindi ko namalayan na halos sya na pala nag-eeffort sa maraming bagay between us. Eventually, nagsimula na kong ma-intimidate sa kanya kase andami nyang nagagawa. Yun pala, kaya marami syang nagagawa dahil pinili kong i-entertain na lang ang sarili kong panuorin sya. And instead na gawin ko yung part ko para maging fair sa kanya, naging busy ako sa pag-iisip kung paano ko sya mas lalong malalamangan at magagamit for my own good. Naging sobrang selfish ako. That time, shes already hooked up to me and I tried to hook her up even more until she finally choked up. Then one day, nakaramdam sya ng pagod at tuluyang bumitaw saken. Nung araw din na yun, natuklasan ko sa sarili ko kung gaano ako ka-immature para hayaang mangyari ang bagay na yun sa kabila ng katotohanan na ang babaing ito ay gusto lang naman maging masaya sa piling ko.

Sinubukan kong i-justify ang mga naging actions ko by blaming her on not giving me specifics kung bakit nya ginagawa saken ang mga bagay na ginagawa lamang ng isang "girlfriend" sa isang boyfriend kahit hindi kami...officially. Hindi sya sumagot. Tumingin ako sa mga mata nya. At nakita ko dun yung pangungusap na parang nagtatanong na "nalimutan mo na ba kung sino talaga ako?". Sa isip ko, napamura ako at narealize kung gaano ako nakalimot at kung gaano ko iwinala yung respeto sa kanya na sya lamang bagay na kelangang kelangan nya. Oo, hindi sya nagpromise at hindi sya nagbigay ng assurance saken na sya namang hinihingi ko. Pero para bang naghahanap sya ng sagot sa tanong na, "kelangan pa bang manggaling sa bibig ko ang mga salita kung sinasabi na yun ng mga actions ko?". Sobrang naging makitid ang utak at nabulag ako ng mga insecurities ko na dahilan para hindi ko mabasa ang mga mensahe na gusto nyang iparating through her actions. The way she takes care about me, the way she make me feel important, di ko yun napansin. At maniwala ka saken o hindi, nagtiwala sya saken na nasa sapat na gulang na ko para maintindihan sya, ang buong pagkatao nya kaya pinili nyang basahin ko sya "in between the lines" at nabigo sya...I failed to decrypt her.

Simula nung pinili naming wag nang magkaroon ng komunikasyon at all, it took me years bago maintindihan ang nangyari samin. Honestly, meron pa rin akong hindi naiintindihan pero palagay ko, nakuha ko na yung pinaka dahilan kung bakit kami sumapit sa ganun at nabanggit ko na kung ano yung mga yun. Yes, its not totally me na dapat i-blame pero sasabihin ko sayo ang totoo...hindi ko pala talaga sya gustong mawala saken. Na dapat pala, gumawa ako ng paraan para mapabalik sya saken. Na dapat pala, ipinakita ko sa kanya kung gaano ako kainteresado na magbago habang nandyan sya sa tabi ko at umaalalay. Dapat pala, ipinakita ko sa kanya kung gaano ako ka-imperfect at hindi ko kelangang maging perfect pero willing akong maging tama kasama sya. Pero dahil sa lintik na pride na yan, hindi ko yun ginawa. Hanggang sa huling sandali, hindi ko sya pinakinggan. Nagmalaki ako, nagmayabang ako na kaya kong ipagpatuloy ang buhay na wala sya. Kaya ko naman o mas tama sigurong sabihin na "kinaya ko naman". Pero alam mo yung pakiramdam na kulang?

Lahat ng paraan ginawa ko. Nakipagrelasyon ako sa iba. That time, ni-lock ko kaagad ang relasyon namin at ginawang official. Mali. Sobrang mali. Kung may idea ka kung paano ma-trap sa isang relasyon na hindi mo mahal ang partner mo, magegets mo ko. For almost 2 years na naging pagsasama namin ng bagong babaeng inakala kong papatay sa kalungkutan ko, wala yung ibang dinala kundi mas malaking problema. Naniniwala na ko sa true love. Nag-eexist talaga yun. Marami lang talagang amateur na katulad ko na hindi kayang i-separate ang pag-eeksperimento sa pagiging kuntento.

For almost 3 years, hindi ko na mabilang ang mga moments na nagtangka akong i-approach ang babaing totoong minahal ko. Pero dahil sa pilosopiya kong hindi ko na ma-trace kung saan ko nakuha, nakuntento na ko sa lihim na pag-iyak tuwing namimiss ko sya...literal na iyak. Ni isang araw, hindi sya nawala sa isip ko sa loob ng halos 1,095 na araw na nakakalipas. Nung una, naiintindihan ko pa kase officemates kami at natural na makita ko sya everyday. Pero ngayon, kalahating taon na kong wala sa dating work ko at sya pa rin ang naaalala ko. There was a time na pinilit ko syang iwasang tingnan and I was drunk that time. For some reason,  I cried so hard. Isa sa mga pinakamatindi at pinakamahabang iyak na naexperience ko sa buhay ko. You know why? Coz usually, pag nakainom ako, buong lakas loob kong sinasabi sa kanya how much I love her, how happy I am na nakilala at nakasama ko sya. Pero nung time na yun, gusto ko syang iwasan. Sa kagustuhan kong ipakita sa kanya na hindi ako loser, mas pinili kong hindi sya pansinin kesa mag-hi, hello man lang. At ako rin ang nagsuffer dahil sa pagpipigil na yun, nagbreakdown ako.

I miss her so much. But shes already taken. Move on? Believe me, I've been trying to do that for years now and I've actually took all the ways possible. Cut the communication, get rid of all the things na magreremind saken and I think I've already read a lot and studied a lot about moving on and yet...eto ako...still unmoved. Nakakatawa nga kase nakakapagpayo ako and in fact nakatulong ako sa gustong mag-move on without them knowing na hindi ko yun naapply sa sarili ko ni minsan. Im still hopeful though, malay ko ba kung 10 years in the making ang pagmove on na to bago tuluyang makumpleto? Ang mahalaga I'm taking time. Yun naman yung essence ng pag-move on di ba? 

For her, I wish her all the best. If we ever meet again, hindi ko na sya iiwasan. I'm a grown up now like the guy she suppose to be needed back then. But now the guy that she probably dont need anymore. I've stopped searching for another "her" coz its worthless, its waste of time. Theres only one of her kind in this world and I'm glad na minsan, naging parte sya ng buhay ko. 

Mga Payo para maka-move on mula sa Break-Up si Juan

Ang title ay napaka specific. Ito ay para sa mga Noypi o sa maskuladong Pinoy na walang klarong paraan kung paano mag-move on mula sa pagkasawi sa isang relasyon. Naniniwala ako na hindi universal ang paraan ng pag move on o pag-cope up mula sa break up at mukha mang madali sa mga Kuya natin ang maghandle ng ganitong sitwasyon, ang totoo'y mas mahirap para sa kanila maka-move on kesa sa mga babae. Isa sa mga dahilan ng mataas na mortality rate o kaso ng pagkamatay ng mga lalaki ay ang pagkasawi sa pag-ibig kaya hindi dapat balewalain ang isyung ito. Kaya basahin ang mga sumusunod para mas malinawan.

1. Ang tunay na lalaki ay umiiyak. Para saan pa ang labasan ng luha sa mga mata nating mga lalaki kung hindi naman pala natin ito magagamit? Sadyang napakataas ng ego ng ilan sa atin na ang isang tulo ng luha ay senyales na agad ng kahinaan para sa karamihan. Mali. Hindi lang bentilador ang nangangailangan ng outlet para umikot, tayo ding mga lalaki. Kelangan nating ilabas ang nararamdaman natin. Kelangan nating ibulalas ang nilalaman ng puso nating nadurog na parang paminta mula sa break up na yan. Umiyak sa kaibigan, umiyak sa nanay, umiyak sa tatay o kahit sa kapitbahay na madalas nakakalaro ng chess o kakantyawan sa panunuod ng PBA. Umiyak ka sa ate mo, sa kuya mo o kahit sa harap ng aso mo. Walang masama dun. Gagaan ang kalooban mo. Wag mo lang gawing libangan dahil baka madiscover ka.

2. Hindi mo bestfriend ang alak. Oo, ok lang uminom sa una o pangalawang araw pagkatapos ng break up. Pero kung gagawin mong NAWASA ang alak, may problema, dahil ang singilan dito ay buhay, hindi pera. Hindi mo bestfriend ang alak. Ang alak ay demonyong umuudyok sayo para lalong magpakagago at gawing pariwara ang buhay mo. Imbes na uminom ka ng alak, manuod ka ng youtube at tingnan mo yung mga nauuhaw sa Africa. Habang nagpapakalango ka sa alcohol, may mga tao na ni hindi makainom ng sapat na tubig sa isang araw. Nakakalimot ka ba tuwing nalalasing ka? E bakit hindi mo na lang iuntog nang malakas yang ulo mo sa semento para magka-amnesia ka. At least utak mo lang ang maapektuhan, wag mo nang idamay ang atay mo.

3. Lalong hindi mo bestfriend ang droga. O sadyang adik ka lang talaga. Wag mong gawing excuse ang pagiging broken hearted. Kung marunong ka magmahal ng iba, mas alam mong mahalin ang sarili mo.

4. Wag maghanap ng panakip butas. Maraming isda sa dagat? Bakit mangingisda ka ba? Sa kasawiang dinanas mo, wag ka na mangdamay. Hindi magagamot ng paglalaro ng damdamin ng iba ang sakit na dinadanas mo. Kahit ang amag ay nagtetake ng time bago lumitaw sa pandesal. Kung in-denial ka pa rin kahit alam mong mahal mo pa rin ang ex mo, magpakalalaki ka at matutong maghintay hanggang magaling na ang sugat mo bago ka mangalantari. Magkaiba ang pagmamahal sa panggagamit.

5. Huwag kang emo. Feeling mo ikaw ang biktima, feeling mo ikaw ang naagrabyado. So maghihiganti ka? Ikakalat mo mga pribadong pictures o videos nyo? Kung totoong may bayag ka, hindi mo yun gagawin. Hindi ka gagawa ng kahit anung ikasisira nya na ikasisira mo rin naman. Pag nagpadala ka sa bugso ng damdamin mo, wala kang pinagkaiba sa langaw na natuksong mag-landing sa kape dahil starbucks naman daw. Kapag nasa gitna ka ng matinding emosyon at dahil ikaw si Juan na hindi magpapatalo, makabubuting umupo ka muna sa sulok at mag-isip-isip dahil magpustahan tayo, lahat ng magiging desisyon mo habang emo ka ay siguradong sablay.

6. Wag mo nang kontakin. At dahil ikaw si Juan na makulit at fan ni April Boy, kokontakin mo pa rin talaga si Ate para makipagbalikan. Kung ikaw ay kaluluwa, malamang kaluluwa ka sa UP na hindi matahimik. Wag mo nang kulitin brod, wag mo nang kontakin. Minsan hayaan mo na ang kalikasan ang magreveal ng mga susunod pang kabanata. Habang nasa proseso yun, imbes na makipagcommunicate ka pa sa kanya, enjoyin mo buhay mo, gumawa ka ng ibang bagay. Mag-aral ka maggitara kung di ka pa marunong o kaya mag aral ka ng bagong tipa. O kung wala kang interes sa musika, maglaro ka ng basketbol o kung wala kang hilig sa sports, tulungan mo na lang nanay mo maglaba.

7. Ituloy ang buhay. Sa hinaba-haba ng sinabi ko, ito lang naman talga punto ko, ituloy mo buhay mo. Huminto na ba ang pag-ikot ng mundo dahil sa kanya? Alalahanin mo, Pinoy ka. Sabi nga ni Mc Arthur, "bigyan mo ko ng 1000 na sundalong Pinoy at sasakupin ko buong mundo". Brod nananalaytay sa dugo mo ang pagiging mabagsik na warrior. Kung simpleng lovelife lang ang magpapatumba sayo, hindi ka si Juan dela Cruz na laging matatag ang loob at handa sa hamon ng buhay. Kung nabigo ka man sa aspeto ng pag-ibig, siguradong magtatagumpay ka sa ibang bagay. Nasasayo na lang kung magpapalamon ka sa kasawian mo. Ituring mong history yang kabiguan na yan na nakapulutan mo ng aral at nagamit mo para lalo kang maging mature. Kung mangyari man ulet ito sayo, at least may idea ka na kung paano ito ima-manage. Basta lagi lang tatandaan, hinay hinay lang. Ikaw si Juan Romantiko pero hindi sinabi na ibigay mo lahat...magtira ka para sa sarili mo next time.

Obsolete na ang Panliligaw sa Pinas

Lahat ay nagbago na sa Pilipinas maliban sa kultura ng ligawan o panliligaw ng mga lalaki sa babae. May nakikita akong mali sa tradisyon na to at kailangan nang  baguhin para na rin mabawasan ang populasyon ng mga nag-aakalang Maria Clara sila pero ang totoo'y sila ang mga tinatawag na "hybrid na pabebe". Ano ang pagkakaiba ng "pabebe" sa "hybrid na pabebe"? Simple. Ang "pabebe" ay kumakain ng mamon at karaniwang walang kilay habang ang "hybrid na pabebe" ay ni hindi marunong kumain ng pride at laging nakataas ang kilay. Kung di mo yan na-gets, ganito yan; ang "pabebe" ay may simpleng problema sa ugali at appearance habang ang "hybrid na pabebe" ay may malalang problema sa character, personality at appearance na rin. So ano ang kinalaman nito sa pagiging obsolete ng ligawan system?

Ang lolo't lola ko, ang nanay at tatay ko ay nagdaan sa ligawan system na masasabi kong totoo at kasing totoo ng mga plaka at cassette tapes na pinatutugtog nila noon, hindi pirata. Literal na umakyat sa hagdan ang tatay ko para manligaw sa nanay ko at ginawa nya yun dahil ang nanay ko talaga gusto nya at ang kumidnap sa puso nya. Wala pang internet nun at wala pang text messaging kaya literal na tumatawid ng ika-pitong bundok ang tatay ko makarating lang sa place ng nanay ko. Ang test ng sincerity noon o katapatan ay literal na nasusubukan sa mga lalaki at ang mga lalaki naman ay nagkakaroon ng sapat na time na mapatunayan ang nararamdaman nila habang nasa proseso ng sinaunang ligawan system. Noon daw, bagama't nagkalat ang mga choices o options sa paligid, hindi pa rin daw katulad ngayon na napakadali mangilatis ng babae o lalaki dahil sa mga profile description online na dahilan minsan para maturn-off si lalaki in the middle of suyuan (sa ngayon) at maghanap ng iba habang nasa gitna ng ligawan. Ang mga lalaki daw ngayon ay may ADHD dahil na rin sa teknolohiya na syang dahilan para mawala ang focus nila sa mga bagay-bagay at maging sapat na dahilan para bumaba ang pagpapahalaga nila sa tinatawag na love. Kung ganun pala, bakit may mga babae pa rin na hybrid na pabebe na umaasa na liligawan sila ng isang lalaking nagpapakita ng "niceness" sa kanila? Bakit may mga girl na hindi kayang pigilin ang sarili na tanugin ang guy "nililigawan mo ba ako?"? Sa panahon ngayon, tama pa bang itanong yan? Ang gusto kong sabihin ay ito na ang future ng pakikipagrelasyon at convinced man ako na maganda ang sistema ng pagsisimula ng relasyon noong unang panahon, wala tayong choice ngayon kundi baguhin na rin ang paniniwala natin pagdating sa usaping lovelife.

Ang mga hybrid na pabebe natin, sa madaling salita, ang syang dahilan para baguhin na ang approach sa pag-start ng relationship. I'm not trying to be sexist on this part pero something is wrong with the Pinay's on their views about getting into relationship. Ilista natin yan:

1. Gusto nila ng lalaking may sense of humor pero ang slow naman nila pumick up. So pag nagstart na magsalita tungkol sa DOTA si guy (na ginagaya ang hairstyle ni Ed Sheeran), TO na si Ate. Ano ba ang humor para sa inyo mga Ateng? Yung feminine type of humor para makarelate kayo? Tapos later on pag lumabas na paminta pala itong si kuya ay ganitong magiging linya mo habang umiiyak sa bestfriend mong isa ring HP, "Enjoy syang kakwentuhan. Alam nya mga KPOP. Kala ko Superjunior sya pero yun pala...2NE1 pala sya. Huhuhu..." Tsk, tsk, tsk...

2. Gusto nila ng mga mala Channing Tatum na itsura, yung matangkad, yung masculine, yung charming. Gusto nila nung matalino, yung nagsasalita ng fluent na English. Pero anung ginagawa nila para ma-feed yung kagustuhan nila? Ginagastusan ang sarili at kulang na lang ay magshoplift mabili lang ang mga gustong make up at damit o sapataos para mapansin ng guy na nabanggit. Seryoso? Ate kahit sangkapan mo ng lahat ng mamahaling gamit ang katawan mo kung ang utak at personality mo naman ay pang-instagram lang, e asa ka pa. Kung sincere na attention ang habol mo sa isang guy, dalhin mo sarili mo ng maayos at wag mong balutan ng kung anumang kumikinang. Ayaw ng mga lalaki sa mga GGSS at lalo na sa mga tiis ganda.

3. Gusto nila, maalalahanin, maalaga, protective etc. Natanong mo naman ba yung gusto nya? Try mo tanungin at sasagutin ka nya, "Kaya nga di ako nagnursing e...ayoko mag-alaga at magbantay ng senior citizen.". Ang problema sa mga HP natin, lumelevel up ang pagiging narcissist at gusto nila, kunsentehin yun ng mga lalaki. Tapos kung maging sila na at paglipas ng isang taon at di na kinaya ni kuya ang pagiging HP ni ate, sasabihin ni ate "Nagbago ka na." Eto naman ang isasagot ni kuya sayo, "Magbabago ka ba?".

I mean, bakit nyo iaaasa sa mga lalaki ang panliligaw kung kayo mismo ay sablay? Hypocrisy yan te. Minsan, alam na ng mga babae na kelangan na nilang tulungan ang sitwasyon para mas makilala pa nila yung guy, lalo pa silang nagpapahard to get. Katwiran nila, mas worth it kung paghirapan ng husto ng lalaki dahil kung talagang mahal sila nung guy, gagawin lahat ni kuya makuha lang ang matamis nyang OO. E dahil nga sa panahon ngayon na kung saan ang proseso ng pagkilala at pagkilatis ng mga lalaki sa mga babae ay kaya nang gawin sa paraan, nagke-quit din si lalaki after a while para magtry na sa iba. Ang ending, marerealize ni girl na sinayang nya dahil ika nga, "malalaman mo ang value ng isang tao, pag wala na sayo".

Hindi natutulungan ng ganitong klase ng paniniwala ng mga Pinay ang mga sarili nila para mabuild up ang character nila. Habang yumayabong ang teknolohiya, lalong umaatras ang development ng pag-iisip ng mga tao. At naobserbahan ko, malalang kaso yan dito sa Pinas at sa iba pang developing countries. Habang naka-stick sila sa idinidikta ng kultura, consumer din sila ng teknolohiya na iba naman (suppose to be) ang impluwensya sa well being natin. We are suppose to be more open minded nowadays. We suppose to think of the possibilities in the fastest way possible kase ang pagkakamali ngayon ay madali nang maitama. Plus kung ganun ka talaga ka-conservative at ayaw mong tumanggap ng changes, wala kang karapatan para mamili o magkaroon ng choice. That means Ate, kung may manligaw sayo, treat him the right way. Don't put him on the test of sincerity as if neophyte sya ng fraternity na hinehazing mo. Tayo namang mga lalaki, wag natin i-tolerate ang mga maltreatment na narerecieve natin sa mga nililigawan natin. Kase pustahan tayo, pag napasagot natin yan, hindi lang naman din yan ang lalandiin natin e. Sabi nga ni Aristotle, "a man by nature is polygamous". That means, tayong mga lalaki ay nakaprogram na magkaron ng higit sa isa na pwedeng mag-may ari ng puso natin. Though may mga lalaking faithful sa partner nila pero iilan lang sa kanila ang nagiging tapat sa sarili at iilang relasyon lang na matagal na ang masasabing "hindi naglolokohan".

So para saan pa ang sistemang Pinoy sa panliligaw kung ang lahat ng effort na binibigay mo ay either bahagi ng malaking kasinungalingan (na mangyayari kung kayo na ) o bahagi ng maliit na porsyento ng katotohanan sa mundong ito? I'm not saying na itapon na ang buong idea ng panliligaw Pinoy style lalo na't ang essence ng sistemang ito ay lagyan ng matibay na pundasyon ang pagsasama. Pero kung panu nagawan ng paraan ng mga inventors natin na pagaanin ang buhay natin sa new age na to, walang dahilan para di natin marealize ang mga alternatives na bagamat makabago (at siguradong babatikusin ng mga matatanda) ay para patibayin ang pundasyon ng dalawang potential na partners. Kaya hindi umuunlad ang bansang ito kase imbes na maging produktibo ang mga lalaki, nauubos ang panahon nila sa panliligaw imbes na sa ibang produktibong bagay habang ang mga babae ay inuubos ang panahon sa pagmaintain ng poise nila imbes na asikasuhin ang mga bagay na mas magdedevelop ng character at personality nila. Throw out the traditional way of panliligaw. Embrace change.

I Wouldn't

I haven't wrote a poem for ages now and I suddenly felt the urge of writing one. I don't know why but I've been hanging out with this very adorable girl for weeks now and she has the most gorgeous smile I've seen in years. She made me do this:

I wouldn't blink if I'm gonna miss seeing your lovely eyes.
I wouldn't breath and rather die if I eternally miss your smile.
I wouldn't leave and will always stay, Oh dear, there's no goodbye.
I will always fall in love with you and I will never get tired.

I would't say hopeless as long as I'm by your side.
I wouldn't keep secrets, whats the point of telling lies?
I wouldn't leave you in danger, with me you're always on a safe side.
I will always take care of you, you're my princess, my most fragile.

I wouldn't take advantage of weaknesses you posses.
I wouldn't expose you in harm, I'll take you away from mess.
I wouldn't give you headaches, you deserve the best.
You are my beauty, my princess, I don't mind being your beast.

I wouldn't offer you roses if I have a whole garden to give.
I wouldn't love you one thousand times, my love for you is infinite.
I wouldn't be infatuated, my feelings for you is ocean deep.
Love me back if I worth it, curse me instead if I ain't.

29 Interesting Love Facts

Ang mga sumusunod ay produkto ng scientific researchs tungkol sa love at maingat kong pinili para i-relate sa buhay pag-ibig ng karamihan sa mga Pinoy sa blog na ito.

1. Ang pag-ibig na itinago ng mahabang panahon (at finally ay nabunyag) ay kadalasang nagiging simula ng intense na pag-ibig sa dalawang tao at dahil ito sa tinatawag na "phenylethylamine", ang natural na droga na pinoproduce ng brain o mas kilala sa tawag na "love drug".

2. "Romeo and Juliet effect" ang tawag sa mga taong mas lalong naiin-love sa isa't isa habang maraming kumokontra at pumipigil na maging sila.

3.. Karamihan nang kinasal ay inaming nafall-inlove at least 7 times sa buhay nila bago tuluyang nagsabi ng "I do".

4. Ang depekto na kung tawagin ay "hypopituitarism" ay taglay ng mga taong walang kakayanang makaramdam ng pagmamahal. Karaniwang sila yung mga NBSB o NGSB.

5. The more na nirereject mo ang isang tao, the more na naiinlove siya sayo. Ang tawag sa bagay na yan ay "frustration attraction".

6. Isa sa mga patunay na romantic at matindi magmahal ang mga bading ay dahil sa component ng seminal fluid na tumutulong para magrelease ng dopamine, norepinephrine at tyrosine ang ating katawan.

7. Ang taong inlove ay nagpoproduce ng maraming dopamine sa katawan na dahilan para maging feeling high sya. Pero ang taong ayaw ma-inlove pero gustong maramdaman ang parehong epekto ay mas ginugustong magdroga na lang tulad ng paggamit ng cocaine.

8. Sinasabing bobo, bulag etc. ang taong in-love dahil ang neural circuit na connected sa social judgement ay hindi nagpa-function ng maayos kapag sya ay in love.

9. Ang mga taong nabigo sa pag-ibig ay nagpapakita ng grabeng activity sa kanilang insular cortex, ang parte ng utak na nagpoproseso ng physical pain.

10. Ang mga anti-depressants na maaring kahalo ng ilang multivitamin pills na tinetake natin ay nagiging dahilan para tumaas ang serotonin level natin (para antukin) at maging less-sensitive (less emotional) at maging laging tamang hinala na dahilan kung bakit maraming couple ang nag-aaway at naghihiwalay mula sa mga paratang o akusasyon na walang katotohanan.

11. "Kaugali ka ng father/mother ko." Kapag ito ang narinig mong linya sa isang taong type mo, tanungin mo agad kung kasundo ba nya ang mother/father nya. Kapag sinabi nyang hindi, mataas ang tsansa na magustuhan ka din nya dahil may mga taong nagnanais na "sana" naging masaya sila habang lumalaki sa piling ng mother/father nya pero dahil hindi nangyari yun, hahanapin nya ang fulfillment na yun sa piling ng ibang tao habang sya'y nagkakaedad.

12. Maraming cases na nagpapatunay na mas malalim ang nagiging pagtingin ng isang lalaki sa isang babaeng nakilala nya habang nasa gitna ng isang delikadong sitwasyon tulad ng baha, bagyo o kahit sa gitna ng holdapan sa jeep o bus. Ang alaalang nagawa ng naturang sitwasyon ay hindi kayang pantayan ng karaniwang pagmemeet dahil sa common friends, sa public, office, school na walang life threatening events.

13. Karamihan sa mga couples (mostly married) ay naghihiwalay pagsapit ng 4-5 years at kung hindi matuloy maghiwalay ay magsasama ng maayos upang sukatin muli ang pagmamahalan pagdating ng ika-8 na taon ng pagsasama.

14. Karamihan sa mga babae sa buong mundo ay naaattract o tuluyang naiinlove sa mga lalaking edukado, mayaman, respetado, matalino, may sense of humor at mas matangkad kesa sa kanila. Attracted din sila sa may mga kapansin pansin na cheekbone at jawbone (pangahan) dahil ang mga lalaking ganun ang feature ng mukha ay mataas ang testosterone level na may kaugnayan naman sa kanilang pagiging aktibo sa sex. Ang mga babae lalo na kung fertile ay mataas ang tsansang maattract sa feature ng lalaking nabanggit. 

15. Ang lalaking in love ay nagpapakita ng brain activity na more on visual habang sa babae naman ay more on memory. Ang tunay na dahilan ng pagiging ganito ng lalaki ay hindi dahil sa panlabas na anyo lang sya tumitingin kundi dahil sinusukat nya ang kakayanan ng babae na magbuntis para sa magiging anak nila (hindi ito alam ng mga lalaki pero ito ay part ng kanilang unconscious behavior). Sa kabilang banda, sinusubukan namang imemorize ng babae ang ugali ng lalaki para matantya kung ito ba ay good provider.

16. Sabi ni Plato, ang mga tao daw ay originally hermaphroditic (dalawa ang kasarian) at may apat na kamay, apat na paa, dalawang magkahawig na mukha, apat na tenga etc. at sa ganung itsura masasabing normal at BUO ang isang tao. Pero ginalit ng mga taong ito si Zeus na dahilan para hatiin nya sa dalawa ang taong ito para maging lalaki at babae. Ito ang dahilan kung bakit nararamdaman ng ibang tao ang muli ay pagiging BUO pag natagpuan nila ang "other half" nila.

17. Ang pagtitig sa mata ay maaaring maging sanhi na pagkafall-inlove ng dalawang tao sa isa't isa. Sa isang eksperimento, inilagay ang mga hindi magkakakilalang babae't lalaki sa isang room for 90 minutes para mag-interact mainly sa pamamagitan ng pagtititigan. Dalawa sa kanila ay naging mag-asawa pagkatapos ng 6 months.

18. Ang paghahanap ng love partner ay parang pangangailang biological tulad ng pagkain at sex.

19. Base sa pag-aaral, mas mataas ang bilang ng hiwalayan ng mga taong hindi nagdaan sa mahabang proseso ng ligawan kesa sa mga piniling magligawan muna at kilalanin ang isa't isa nang lubusan sa mahabang panahon.

20. Ang totoong pagmamahal ay hindi puro selos at tamang hinala. Makikita sa brain scan ng taong totoong nagmamahal ang activity sa ventral tegmental area (para sa mga inlove na inlove), ventral pallidum (para sa sense ng long attachment) at raphe nucleus (para sa karagdagang release ng serotonin, ang chemical na nag-uutos para maging kalmado at hindi maging obsess).

21. Ang lalaking mas matanda ng 9 years at yung nag-asawa bago mag 24 ay mataas ang posibilidad na makipaghiwalay sa asawa nya. Kasama nito yung mga nagka-asawa na ng dalawa o tatlong beses at yung mga nagkaanak na bago pa makasal. 

22. Ang romantic na relasyon ay tumatagal lang ng higit isang taon dahil ito lang ang kayang i-program ng utak ng tao. Pero pagkatapos ng romantic stage ay ang attachment stage na dahilan kung bakit nagtatagal ang relasyon ng maraming taon. Ganunpaman, hindi ito absolute na nasusunod dahil may mga couples na kayang panatilihin ang romantic love sa mahabang panahon dahil pareho silang nag-eengage sa mga activities na nakakapagpasigla ng kanilang romantic relationship.

23. In relation to #21, ang mga taong may mataas na level ng testosterone ay walang kakayanang tumagal sa relasyon dahil tinatalo ng amount ng testosterone ang amount ng oxytocin at vasopressin (ang mga responsable para sa long attachment). Mga lalaki ang karaniwang dahilan ng hiwalayan pero ang mga sitwasyon tulad ng pagkakaroon ng anak at ang pagiging malapit ng ama sa kanyang anak ay maaaring magtrigger ng pagbaba ng kanyang testosterone at pag-increase ng oxytocin at vasopressin. Sa mga mag-asawang Pinoy, isa ito sa mga dahilan kung bakit nauuso ang "pikutan" at kahit hindi mahal ng lalaki ang babaeng namikot, tumatagal ang pagsasama nila dahil sa bata.

24. Mas nape-feel ng babae ang pagmamahal kung kinakausap sya ng face to face samantalang mas feel ng lalaki ang love pag nakikipag-usap habang may ginagawa, o naglalaro o kaya naman ay ang kabaliktaran ng face to face.

25. To remain in love for a lifetime, therapists advise couples to listen actively to your partner, ask questions, give answers, appreciate, stay attractive, grow intellectually, include your partner, give him/her PRIVACY, be honest and trustworthy, tell your mate what you need, accept his/her shortcomings, give respect, never threaten to leave, say “no” to adultery, DON'T ASSUME RELATIONSHIP WILL LAST FOREVER, and cultivate variety.

26. Ang lalaking biglang sumunggab sa pakikipagrelasyon ay karaniwang hindi nagnanais ng pangmatagalan at pwedeng sabihin na aksidente lang na tumagal sya sa pakikipagrelasyon kung bumilang na ng taon na sila'y magkasama. Dahil ang totoo, ang lalaking may idealism na magtagal sa isang realsyon ay ang taong hindi agad nakikipagrelasyon at karaniwang choosy at maraming standards.

27. Bukod sa pagdodroga o pagbibisyo na karaniwang ginagawa ng maraming nasawi sa pag-ibig, isa pa sa pinaka epektibong paraan ay ang pag-eexercise at pagpapa-araw dahil ito ay nakakatulong sa pag-increase ng dopamine at norepinephrine. Ang palagiang pagngiti ay nakakatulong din para maging bukas ang mga nerve pathways at maging maganda ang pakiramdam.

28. Ang physical closeness ay malakas makapagstart ng love sa dalawang tao kaya't karaniwang nagkakaroon ng relasyon ang mga magkakatrabaho. Pero sa mga bata, ang mga magkababatang sabay na lumaki from 4-6 years old ay maaaring manatiling bestfriends lang o magkakilala.

 

29. Sa America, lumabas sa survey na mas preferred ng lalaki ang babaeng 3 years na mas bata sa kanya para mapangasawa. Kung sakaling maghiwalay sila, pipili naman sya ng 5 years na mas bata sa kanya at kung hindi pa rin magwork, pipili sya ng 8 years na mas bata sa kanya.

Reference: http://facts.randomhistory.com/2009/08/04_love.html 

Photo credit: http://store.rocksports.net/merchant2/graphics/00000001/SCIENCE_PEACE_LOVE.jpg

E ano kung Pabebe?

Ang mali sating mga Pinoy, masyado tayong mga mapanghusga. Akala mo wala tayong mga kapintasan. E ano kung ganun sila magsalita? E ano kung kung ganun sila kabobong tingnan? Bakit? Naiintindihan ba natin kung gaano kahirap ang ginagawa nila?

Alam nyo ba kung ganu kahirap magpretend na parang batang paslit na nag-aaral pa lang magsalita? Alam nyo ba kung gaano kahirap magbakasakali na sa double digit mo nang edad ay katutuwaan ka pa rin ng mga tao kung kumilos at magsalita ka na parang 7 years old? Alam nyo ba kung gaano kahirap magsalita at isipin na cute ka kahit ang totoo'y mapapagkamalan kang may speech disorder? Alam nyo ba yun?

Alam nyo ba kung gaano kahirap magpretend na hindi ka kumakain ng ganun, ng ganito kahit ang totooy muka kang patay-gutom kumain ng kahit ano pag ikaw lang mag-isa? Alam nyo ba kung gaano kahirap magpretend na sosyal ka at may pera kahit ang totoo'y pamasahe lang ang laman ng bulsa mo at pagkatapos pati paraan ng pangungutang mo ay pabebe pa rin? Alam nyo ba kung gaano kahirap maghanap ng  tunay na kaibigan o kung madali man ay siguradong pabebe rin pero hindi ka makahanap ng true friend dahil di ka mukhang seryoso? Alam nyo ba kung gaano kahirap maging pabebe lalo na kung di bagay sa mukha mo na mas maayos lang ng konti sa mukha ng iguana?Alam nyo ba kung gaano kahirap masabihan ng "walang sense" at walang kwentang kausap dahil sa paggamit ng mga children terms na dahil nga pambata ay sana nakipag-usap ka na lang sa grade-1 kesa makisali sa usapan ng mga kaedad mo? At dahil dyan, alam mo ba kung gaano kahirap magmanhid-manhidan na ok ka pa ring kausap kahit ang totoo'y mas boring ka pang kausap kesa sa mga adik sa COC (much worst kung pabebe ka na, adik ka pa sa COC)? Alam nyo ba kung gaano kahirap mag-aral ng konting Ingles para magamit kasabay ng baby talk mo para matuklasan mo lang na mali-mali pala grammar mo? Alam nyo ba kung gaano kahirap maging pabebe kung ang wisdom lang na meron ka ay teeth?

Alam nyo ba kung paano magpretend na tanga? At mas mahirap, kung later on, malaman mong hindi ka nagpepretend, tanga ka pala talaga? Alam nyo ba kung gaano kahirap magpretend na may napakababang IQ para malaman mo sa huli na dahil kinasanayan mo nang maging pabebe, e konti lang ang diperensya ng IQ mo sa kapatid mong nag-aaral pa lang maglakad? Yung tipong ganun ka na kabobo? Alam nyo ba kung gaano kahirap maging pabebe sa pag-aakalang magiging attractive ka sa paningin ng boys o girls para lang matuklasan mo na nagmumukha ka pa lang retarded? Alam nyo ba kung gaano kahirap maki-dubsmash sa "Twerk it like Miley" pabebe style na dinadaan lang sa pa-cute kase wala naman talagang talent? At higit sa lahat, alam nyo ba kung gaano kahirap ipagpatuloy ang pagiging pabebe kahit alam nating hindi tayo makakakuha ng respeto ng iba sa ganitong paraan? Alam nyo ba yun? WAG NYONG LAITIN ANG MGA PABEBE! WALA KAYONG ALAM KUNG GAANO KAHIRAP ANG GINAGAWA NILA.

Ang mga Personalidad sa Inuman

credit sa manginginom na may-ari ng pic na to

Bill Gates- Ang nagpainom na handang gumastos.

Kapitan Tiago- Ang nagse-set ng rules sa tagay at karaniwang tanggero.

Duterte - Ang tagapagbantay at nagagalit sa mga nagpapass at tumatakas.

Ka Roger- Parang NPA na palipat lipat ng pwesto dahil palaging nagse-CR, palaging may kausap sa telepono o sadyang dumada-moves lang para makaiwas sa tagay.

Steve Nash- Kabaliktaran ni Ka Roger, nagpapaalam kung gusto magpass pero mala-legend sa NBA sa dami ng pass.

Ricky Hatton- Lasing na, tumutumba na pero ang yabang pa rin at humihingi pa rin ng tagay.

Wong Fei Hung- Di na gumagalaw sa upuan, nakatungo na ang ulo, pero di umaalis sa ikot at mabilis gumalaw tuwing ginigising dahil tagay na nya.

Kuya Cesar- Lasing na at mabagal na magsalita pero wala pa ring tigil sa kakakwento ng buhay nya at ayaw din paawat sa pagpapayo lalo na tungkol sa pag-ibig.

Ate Charo- Female version ni Kuya Cesar

Kuya Kim- Biglang tumatalino pag nakainom at maraming trivia. Depende sa lugar ng inuman o kainuman, Matanglawin din sya kung humagod ng tingin sa mga chicks.

Bimby- Halos ayaw magtagalog pag lasing na kahit mali mali ang grammar sa English.

Hollow Man- Bigla na lang mawawala sa inuman.

Bruce Lee- Kungfu...mulutan...ubos. Karaniwang makapal ang mukha at ginagawang kanin ang pulutan.

Baby- Mabilis antukin dahil maaaring pagod sa trabaho at pag nakatulog ay parang sanggol. Madalas pinagtitripan at palaging tulog sa picture pag tinag sa facebook. Sila rin yung madalas manakawan.

Transporter- Ang responsable sa pagbili ng yelo, alak, yosi at pulutan sa malapit na tindahan o 7 11.

The Janitor - Ang tagalinis at taga ligpit pag tapos na inuman.

Aswang- Inaaswang ang girlfriend ng kainuman nya na umalis lang para mag-CR.

Hellboy- Namumula tuwing napaparami na ang inom dahil sa allergy o kung anupaman.

Vice Ganda- Baklang sagad manlait sa tropa pero walang makapalag dahil totoo.

Jeric Raval- Palaging action star ang pormahan na kung todo nakaleather jacket pero huhubarin din dahil mainit sa katawan ang empi.

Floor Manager- Mahilig humiga sa sahig pag lasing na.

Animal Lover- Mahilig magpakain ng itik tuwing nalalasing. Mapapansin na nagkalat ang kanin sa CR pag galing sa loob ang taong ito.

Kim Henares- Ang tagasingil ng ambag at tagasilip ng mga makakapal ang mukha na hindi nag-ambag.

Barista- Ang eksperto sa pagtimpla ng kape para sa mga lasing at kelangang mahimasmasan.

David Guetta- Ang responsable sa sound system at DJ mixes na galing sa youtube.

Boy Logro- Ang tagaluto ng pulutan o tagagawa ng improvised na pulutan tulad ng skyflakes na may tuna o boy bawang na may corned beef.

Kuya Jobert- Mahilig magtago ng chichirya sa bulsa tuwing inuman.

Eli Soriano- Mahilig makipagdebate kahit walang kwenta ang pinagtatalunan.

Eddie Gil- Puro kathang isip ang alam i-kwento. Mahirap paniwalaan.

DOTADIKS COCS- Grupo ng mga putang-inang pakshet na walang alam ikwento kundi DOTA at COC sa inuman.

Pabebe- Mga babaeng ubod ng arte at sana hindi na lang sila kasali sa inuman.

One of the Boys- Mga babaeng walang kaartehan sa katawan at cowboy makipag-inuman.

Bartender- Taga mix ng alak tulad ng shembot, grasshopper at boracay.

Philip Morris- Walang hinto sa pagyosi at parang may ari ng planta ng sigarilyo sa Laguna. Pero hindi sya nanghihingi at sarili nya yosi nya.

Kapal Muks King/Queen- Ang lakas magyosi pero di naman sa kanila yung yosi at di rin sila nag-ambag.

Albularyo- Paboritong bugahan ng usok ang mukha ng katabi tuwing nagyoyosi.

CR ko buong Mundo- Kahit saan na lang umiihi.

Bulalord- Kadalasang nag-hahamon ng away pag lasing.

Introvoys- Mahilig maggitara pero puro intro lang ang alam.

Tiki-tiki- Dropper na lang ang kulang.

DSL- Sobrang bilis malasing.

Mang Kanor- Sex ang hanap pag lasing na.

Maria Ozawa- Female version ni Mang Kanor.

Dora The Explorer- Nagpapaalam pero nakaback pack o dala na mga gamit habang nagpapaalam. Tipong ayaw na talaga magpapapigil at gustong gusto na umuwi.

Pipoy- Ang comedian ng grupo. Kadalasang kalbo.

Microphone Addict- Ayaw paawat sa pagkanta sa videoke.

Tito, Vic, Joey and company- Palaging magkakasama sa inuman. Simula highschool, college hanggang magkatrabaho na, sila pa rin ang magkakainuman.

Katniss

Ito ay hindi tungkol kay Katniss Everdeen ng Hunger Games, ito ay tungkol sa aso ko na nagcelebrate ng ika-1 taon ng kapanganakan nya. Let me tell you a story of survival and parenthood.

Kakahiwalay pa lang nya nun sa nanay nya at nagsisimula nang kumain ng pagkaing aso nang ibigay saken. Yes, sya po ay askal o aspin (asong Pinoy) kung tawagin. Kumbinasyon sya ng tatlong lahi. Ang ama nya ay half labrador-half aspin habang ang ina nya ay half japanese spitz-half aspin. Wala talaga ako balak mag alaga ng aso nun. Hectic ang schedule ko. Nagtatrabaho ako (call center agent) at nag-aaral (masteral) and mid 2014, nagpart time instructor pa ko. Naiimagine mo ba kung paano ko pinagkakasya oras ko nung mga time na yun? At may aso pa ko na ilang buwan pa lang.

Ang una kong struggle sa kanya ay yung pressure kung makakaya ko ba syang alagaan at palakihin. Dahil lagi akong wala sa apartment ko, sinubukan ko syang ilagay sa kahon dahil maliit pa naman sya. Pero parang katulad sa movie na Escape Plan, nakatakas sya. Hindi rin sya tumitigil nang kakaiyak na dahilan para humingi ako ng dispensa sa mga kapit bahay na sobrang mga understanding naman. Since di umubra ang pagkulong sa kahon sa makulit na tutang si Katniss, hinayaan ko lang sya na walang tali o anupaman sa loob ng apartment. Dun na nagsimula ang problema. Isang umaga, pagkagaling ko sa work, bumulaga saken ang ilang sirang gamit dahil nginatngat nya. Putol na wires, punit na damit at ilang papel na nagmistulang isinalang sa shredder at mga kahoy na mistulang tinira ng beaver. "Oh my god", sabi ko na lang sa sarili. Gusto ko na syang ibalik sa may-ari. Tinitigan ko sya sa mata habang pinapagalitan at para bang nakakaintindi sya at nakatitig lang din saken. Pangalawa kong naging struggle sa kanya ay ang pagdumi sa loob ng bahay. Every morning, kelangan ko mag-mop at mag alis ng dumi nya. Pero kahit ganun kahirap, tiniis ko at nag-isip ako kung paano ko mababawasan itong konsumisyon na binibigay saken ng asong hindi ko inakalang mapapamahal saken ng husto. Sinimulan ko na syang itali after a week at twice a day pagkakain nya, inilalabas ko sya. Parang bonding na rin namin yun mag-ama este mag-amo. Nung una, mahirap. Kumokonsumo sya ng time at pasensya ko. Pero since mag-isa lang ako sa apartment at walang ibang pwedeng asahan, ako lang lahat ang gumagawa. May times pa na nakakaligtaan ko sya ilabas or nagmamadali ako at alam ko na ang iexpect. So kahit masuka-suka ako sa paglilinis, wala akong choice, ginusto ko to e. Infairness naman natutunan din nya yung routine at hindi na sya dumudumi sa loob ng bahay at kasalanan ko na kung di ko sya mailabas. Naging ganun ang routine namin pero sadyang napapagod talaga ako so sinubukan kong hayaan na lang sya sa labas tutal aspin naman sya at sanay ang aspin sa labas ng bahay. Tsaka low maintenance sila at hindi kelangan bigyan ng maramig atensyon. Mali ako.

Isa't kalahating buwan nakalipas, sinubukan ko syang hayaan sa labas tuwing araw habang gising pa ako. Wala syang tali at malayang nakakatakbo sa neighborhood. Harmless naman sya at maamo sa mga kapitbahay. Pero sobrang dugyot sya at parang ayoko na papasukin ng bahay. Kumakain din sya ng mga diapers na nakalkal nya sa basurahan kasama ng isa pang aspin ng kapitbahay. Bukod pa dun, nagreklamo na ang isang kapitbahay dahil tumae sya sa mismong pintuan nila. "Shit, hindi ito maganda" sabi ko sa sarili. So itinali ko ulet sya at nakita ko kung paano sya nalungkot. Tuwing lumalabas kami, hindi na sya kasing sigla ng dati at para bang gusto nyang sabihin saken "Daddy, bakit kelangang nakatali ako? Hindi ba ko pwedeng maging katulad ni Pampu (aso ng kapitbahay) na malaya at nagagawa ang gusto nya?" Parang gusto ko naman sabihin, "Anak, hindi ko afford magbayad ng yaya para alagaan ka lalo na pag wala ako at pu*^#@%$*! wag ka nang demanding dahil aso ka lang." Hahaha... nababaliw  na ko. Hindi ko alam kung dahil sa dami ng ginagawa ko at heto may aso pa ko o sadyang first time ko lang talaga mag-alaga ng aso. Nung kasama ko pa family ko, may mga alaga din kaming aso pero di ko kelangan mag-effort ng ganito dahil nanay ko naman ang nag-aalaga. Namiss ko tuloy nanay ko. Gusto ko na nga syang ipadala nun sa Bulacan para nanay ko na lang mag-alaga pero sabi ko sapat na inalagaan ako ng nanay ko at this time maranasan ko naman kung paano mag-alaga ng mistulang anak ko na kung ituring. Nasa ganung moment ako ng magdecide na alisin muna sya sa pagkakatali at once again ay hayaang magtatakbo sa neighborhood. Nakikipaghabulan sya sa mga bata na para bang feeling nya ay normal na bata din sya  na kasali sa mga laro nila. Except pag nagstart na sya kumain ng diaper, ayawan na, hindi na sya kasali. Lumabas muna ako para bumili ng ulam namin (magkahalong dog food at kanin/ulam ang pagkain nya). Nakita nya ko at gusto ko syang pagalitan dahil ang dugyot na naman nya. Sumunod sya saken hanggang sa kalsada at first time yun na isinama ko sya sa labas ng compound sa kabila ng warning ng kapitbahay na baka mabanggaan sya ng sasakyan. Sabi ko naman, matalino si Katniss at hindi sya naging bida sa Hunger Games kung ganun sya katanga. Dun na nga nagsimula ang pinakamatinding dagok sa aming mag-ama este mag-amo. Nacurious yata siya kung bakit malaki ang tiyan ng mga Blue Boys (traffic enforcers ng Pasig) at gusto nyang tanungin yung isa na nasa kabila ng kalsada pero may humaharurot na single motor na waring umiiwas sa Blue Boys at nasagaan sya. Di ako nakagalaw ng mga 10 seconds habang nakikita syang nakabulagta sa gitna ng kalsada. Buti na lang at may puso yung driver nung jeep na kasunod at huminto. Naluluha na ko nun sa sobrang awa.

Nilapitan ko sya at kinarga. Sobrang lakas ng iyak nya at nakakabingi. Muntik na din nya akong kagatin pero hindi nya tinuloy nung makilala nya ko. She was in real pain! Sobrang sama na nang loob ko lalo na nung hindi man lang nag apologize yung nakabangga at nagderederetso lang. Pinalibutan kami ng mga kapitbahay at pati mga bata na kalaro nya at awang awa sa kanya. Ilang oras na lang at papasok na ko nun sa work pero hindi ko sya pwedeng iwanan sa ganung sitwasyon. Kasama ang isa kong kapitbahay, dinala namin sya sa vet at ang findings ay fractured leg pero di confirmed kung may internal organs pang nadamage especially ulo. Inabisuhan ako na kelangan sya dalhin sa animal hospital para sa lab tests at maconfine. WTF! So para talaga syang tao. Kinausap ko sya na parang sarili kong anak pagkatapos marinig ang sinabi ng vet, "Katniss, walang pera ang tatay mo ngayon dahil kakabayad ko lang ng tuition. Kung makakapaghintay ka, sweldo ko na in 2 days, madadala kita sa ospital. Pero baka may pera tita mo (gf ko) check ko din para madala ka sa ospital bukas." Parang tao na nakatitig lang sya saken, umiiyak pa rin. Hinahaplos na ng kung ano ang puso ko sa sobrang awa sa kanya. Parang ayoko muna pumasok ng trabaho dahil hindi ko sya pwedeng iwan. Gusto ko nang i-txt ang TL ko na hindi ako makakapasok pero nagpakatatag ako, naniwala akong makakasurvive sya at mabubuhay. Binili ko na ang paborito nyang tinolang manok at pinakain. Na-amaze ako sa ipinakita nyang spirit at determinasyon para mabuhay, naubos nya ang pagkain at binigyan ako ng matamis na ngiti na para bang nagte-thank you. Di ko na napigilang maiyak. Di pa ko nakaramdam ng ganun katinding emosyon para sa isang hayop sa buong buhay ko. Inilagay ko sya sa CR pansamantala para di masyado marinig ng kapitbahay ang iyak nya at di masyado makaistorbo. Pero sadyang napakasakit ng nararamdaman nya at nararamdaman ko yun habang naririnig pa rin ang palahaw nya paglabas ko ng bahay. Baon ang matinding pag-asa na mabubuhay sya, nagtrabaho ako nung araw na yun pero masyado akong emosyonal at hindi ako nakakausap nang maayos nang kahit na sino. Late in the day, medyo kumalma na rin ako nung sinabi ng isa sa mga katrabaho ko na baka may mangyayaring masama saken at na-absorb ng aso ko. Araw-araw kase ako nagbibisekleta papasok sa work at dumadaan ako sa isang lugar sa Pasig na madami nang namatay dahil sa car accident kasama ang ilang siklista nung 2014 at mga nakaraang taon. Nagpasalamat na lang din ako though hindi ako fan ng mga pamahiin.

Kinaumagahan, kasama ko ang girlfriend ko pag-uwi sa bahay. Dali-dali akong tumakbo sa restroom dahil wala na ko naririnig na ingay mula sa kanya na kabaliktaran tuwing dumarating ako sa bahay everyday dahil nasa pinto pa lang ako, naririnig ko na syang para bumabati ng "good morning po". Nakita ko syang nakalupasay sa sahig at lalong lumaki ang maga ng kaliwang kamay nya (or isa sa apat nyang paa dahil wala namang kamay ang aso). Shit patay na yata sya. Hinawakan ko sya at gumalaw sya, ngumiti at nagtry bumangon pero pumalahaw ulet nang iyak dahil sa sakit. Napangiti kami ng gf ko at nakahinga ng maluwag. Nilagyan namin sya ng splint para di nya sapilitang igalaw ang fractured leg nya. Napagkatuwaan pa namin sya at kinunan ng pictures. Mukang ok na sya at hindi na namin dinala sa ospital though may worries pa rin kami na baka may tama nga sya sa ibang parte ng katawan. Pero, tiwala lang. Naniwala kami na magiging ok sya and may the odds be ever in her favor.

Pagkatapos ng aksidenteng yun, di ko na hinayaang lumabas muli sa kalsada si Katniss. Mas inalagaan ko na sya. Binigyan ko sya ng attention at pag aaruga na hindi mo makikita sa ibang aspin owners. Kumpeto sya ng vaccines at antidotes pati pamurga at consistent ang dog food nya. Salamat sa girlfriend ko na sobrang supportive. Ang gf ko din ang nag-aalaga sa kanya tuwing wala ako sa bahay. Naaalala ko pa nung pestehen sya ng garapata. How we wish na ubas na lang yung nakadikit sa katawan nya na pwede namin pitasin at deretso isubo pero yun ay mga garapata na walang pinagkaiba sa mga tambay na walang trabaho at umaasa lang sa kung sinumang nagpapakain sa kanila. Kadiring mga garapata. Pinagtulungan naming alisin ang mga yun kahit sa kailalim-ilaliman ng tenga nya. Langya, kaya pala di sya lumalapit nung tinatawag ko dahil barado ng garapata tenga nya. At may suspetsa ako na bine-brainwash na sya ng garapata at kung anu-anong mga makagarapatang pilosopiya ang binubulong sa kanya. Later on, bumili na rin kami ng gamot para mawala ang garapata at ok lang na gumastos ako kung para naman sa kanya. Nawala ang mga garapata at back to normal sya.

Sa ngayon, healthyng healthy si Katniss though medyo hindi sya katabaan dahil conscious sya sa figure nya. Ang mga teen ager nga naman sa panahon ngayon, inuuna pa ang pagiging vain. Haha.. Well, hindi na talaga tumaba si Katniss kahit anung dami ng pakain ko sa kanya at epekto siguro yun ng aksidente nya. Pero mahalaga buhay sya. Ilang buwan pa siguro at magsstart na syang magregla at mabuntis. At isa yun sa mga nakakalungkot para saken na tulad kay Liam Neeson sa Taken 3. Syempre baby ko sya dati at magkakaroon na sya ng sariling baby. Pero bilang lolo magiging proud ako at maaaring ishare nya sa mga anak nya kung paano ko sya pinalaki at in-educate. How I wish lang na responsable ang mga lalaking aso para wala nang mga single mother na mga babaeng aso. Ang ending kase sa parents lang din ng mga babae sila aasa at panibago na namang challenge yun saken. Haissst... Ok lang. Fulfilling naman e. :)

Kelan lang nang manganak ulet ang kuya ko, I mean yung asawa ng kuya ko. Nabanggit na naman ng nanay ko yung interes nya na magkaroon na ng apo saken. Matanda na rin parents ko at gusto na nila makakita ng apo sa aken at masubaybayan siya/sila sa paglaki. Pero, sorry po, hindi pa po talaga ako handa. Sa aso pa nga lang hirap na ko, what more pa sa tao? Madami nagsasabi mas maganda magkaroon ng anak before 30 kase magkakaroon ka kaagad ng dalaga o binata habang hindi ka pa ganun katanda. I wish hindi yun ang main purpose kung bakit nagdecide agad sila magkaroon ng anak dahil karamihan sa nagsabi saken nun ay nasa uri ng buhay na hindi ko gugustuhing maranasan ng mga magiging anak ko. Hindi ako lumaking mayaman at masasabi kong mas mahirap ang pinagdaanan naming magkakapatid kesa sa average 90's babies. Ngayon na naranasan ko na ang hirap na kahawig ng pagiging isang ama at isama pa ang experience kung paano ako lumaki, hindi nyo ko masisisi kung bakit pinili kong i-delay ang magkaroon ng sariling anak. Talking about being responsible. :)

Kahit henyo ay may sablay din: Lesson mula sa buhay may asawa ni Albert Einstein

"ANG PAG AASAWA AY HINDI PARANG KANIN NA ISUSUBO AT KAPAG NAPASO AY ILULUWA". Yan ay original na kasabihang Pinoy na namana pa natin sa mga ninuno natin. Pero tingin ko ay hindi ito masyadong uso sa Germany kase kahit mismong ang isa sa pinaka-henyo sa kasaysayan ay epic fail sa bagay na to. Basahin ang kwento.

11 taon ding nagsama si Einstein at ang una nyang asawa na si Mileva bago sila nagdivorce. Naghiwalay sila kase ika-nga ng kusinero ay "lumamig ang sabaw" at lumamlam ang pagiging romantiko ni Einstein sa asawa niya. Tinry nila isalba ang marriage at para na rin sa mga anak nila at dahil feeling "poging-pogi" ang ating bida, gumawa sya ng listahan ng mga bagay na dapat gawin ni Mileva para magpatuloy pa ang pagsasama nila kahit wala nang pagmamahalan na nagaganap. Heto ang listahan sa wikang Taglish.

A. Siguraduhin mo lang na:

1. malinis at maayos ang mga damit ko pati na ang mga labahin
2. dapat regular mo kong hahatiran ng pagkain sa kwarto ko tatlong beses isang araw
3. panatilihing malinis ang kwarto ko (tulugan at study room) at walang gagamit ng desk ko maliban saken.

B. Isantabi na natin ang mga personal attachments natin dahil di naman yun importante sa social life natin. Lalo nang hindi pwede na:

1. magkatabi pa tayo sa pag-upo habang nasa bahay
2. makasama ka pa sa mga lakad ko

C. Susundin mo ang mga nabanggit sa kasalukuyang set-up ng relasyon natin na to:

1. wala nang kasweetan o kahit anupamang lambingan na mamamagitan sa atin
2. pag sinabi kong ayoko makipag-usap, manahimik ka lang
3. pag sinabi kong gusto ko mapag-isa sa kwarto, iwanan mo na agad ako at wag ka na umangal

D. Wag na wag mo kong mamaliitin o memenusin sa harap ng mga anak natin kahit sa paraang parinig o pag-aattitude.

"E di wow!" sabi ni Mileva. Pero sinunod pa rin nya ang kundisyon na to ni Einstein na masyadong direct to the point at sabi nga ng kapitbahay ko e "kakapapalan ng mukha". Pero siguro sabi ni Mileva: ano naman e para naman yun sa mga anak nila. Tsaka si Einstein na ang asawa mo choosy ka pa? Tsaka siguro feeling ni Mileva hindi lang naman sya ang tanga sa mundo na mag-sstay sa asawa para matawag lang na buo ang pamilya. Katunayan marami syang makakachika at makakajamming dito sa Pinas kung nagawi lang sya dito nung mga panahon na yun at actually meron pa rin ngayong 21st century yung mga tulad nya. Anyway, ilang buwan din ang lumipas at natauhan din yata si Ate kase sayang naman at naturingan din syang physicist kung di nya gagamitin ang utak nya, iniwan nya si Einstein sa Berlin at tinangay nya ang mga anak nila. Tsk, tsk..

Hindi ko na idedetalye kung bakit nagkaganito si Einstein sa asawa nya dahil iiwanan ko na yang topic na yan sa inyo para pagtsimisan. Ang totoo kase, ang pag-ibig ay hindi makakayang iproseso ng utak lamang dahil para saan pa at may puso di ba? Nangyari na itong si Mileva ay nag-iisang klasmeyt na babae ni Einstein at dahil laging busy sa pag-iisip, hindi na nag-effort na tumingin tingin pa sa paligid at sinunggaban agad si Ate. Ito naman si Ate, komo henyo nga at astig pa mag-play ng violin, sinagot agad si Einstein kahit laging magulo ang buhok. E nung nag-iisip ng theory of relativity si Einstein masyado syang busy at ang function ng puso para sa kanya ay magpump lang ng blood. Di naman sya fully walang puso talaga kase di naman nya kakalabanin ang dating kumpare nyang si Fritz Haber na umimbento ng poison gas nung World War 1 dahil trip lang nya. May concern kase sya hindi lang sa libong sundalo na namatay dun kundi pati na rin sa mga sibilyan at meaning, nakakaramdam din sya ng love. Anyway, sana lang nagpakatotoo na lang si Einstein kase kawawa naman si Ate Mileva. Biruin mo, sa Letter C, number 3 ng listahan ng kundisyon nya, "pagkatapos nila mag-sex" at kelangan na bumalik ng henyo sa malalimang pag-iisip, itataboy na lang nya asawa nya? Wala man lang kahit konting dirty talk or kindatan or kagat labi? Extreme di ba? Tsaka nakahanap siya ng maid na nagkataong nanay din ng mga anak nya. Astig. Ang sarap maging henyo, instant pogi at sikat.

Sa kabila nang kinahatnan ng marriage life na to ni Einstein, pwede mo pa rin sabihin na justified nya kung bakit ganito ang nangyari and therefore pwede nyang sabihin na hindi ito epic fail. Pero gusto kung iparating sa sambayanang maginoong Pinoy na hindi mo kailangang gawin ito sa isang babae na pinangakuan mong mamahalin at pakikisamahan mo till the end. Dati ko pang kinukwestiyon kung bakit walang divorce system dito sa Pinas para madali lang sana ang hiwalayan pero siguro narealize na rin ng mga mambabatas natin na ang pagpapakasal ay hindi tulad ng facebook status na pwede mong palitan agad pag nagkawalaan na. Paalala lang sa mga katropa ko ha, tayo ay may puso din at hindi lang puson ang meron tayo. Nagpapakasal tayo dahil mahal natin ang babae hindi dahil nakahanap lang tayo nang mag-aasikaso at mag-eentertain satin. Oo, may posibilidad na "lumamig ang sabaw" anytime soon pero iba ang machong Pinoy. Ang totoong Pinoy lover ay parang klima sa Pinas, oo may taglamig pero babalik din yan sa tag-init. At pag sinabing tag-init, mainit na mainit. Wheww... hanggang dito na lang dahil tumatagaktak na pawis ko. Happy summer 2015! :)