Hiwalayan

Au revoir- French

Auf wiedersehen- German

Sayōnara- Japanese

Adiós- Spanish

Vale- Latin

Bye- English

Paalam- Filipino

Kahit ano pa mang lengguwahe, iisa lang ang ibig sabihin e...pagpapaalam, aalis, lilisan, may tsansang magkakasama pa kayo ulet o maaaring hindi na. Alam mo yung pakiramdam na mabigat sa loob? Yung feeling na ayaw mong umalis, ayaw mong lumayo pero kailangan?

Minsan na akong nagmahal. Naexperience ko ang pakiramdam ng sinasabing "in love". Sa pagsasama namin, dumating sa point na sinabi ko sa sarili ko na "sya na nga" at nagsumpaan pa kami na hindi maghihiwalay at walang iwanan. Nung naexperience ko yan, masaya, para akong lumalakad sa ulap at special ang bawat araw sakin. Pero hindi lahat pala ng araw ay special dahil dumating din sakin ang araw ng pagluluksa at yun ay ang araw ng hiwalayan. Kailangan kong humiwalay, kelangan ko syang iwan dahil sa isang matinding dahilan. Alam kong masakit at baka di ko kayanin pero kelangan ko yung gawin dahil yun ang naiisip kong mabuting paraan. Ang tiwala kasi oras na nawala ay mahirap nang ibalik at ang relasyong wala nang sign ng pagtitiwala mula sa dalawang nagmamahalan ay hindi na dapat magpatuloy. Alam kong marerepair pa ang pagtitiwala at pwede na ulet magpatuloy. Alam ko din na the best pa rin na kasama ko siya kahit may lamat na ang pagtitiwala ko sa kanya. Pero gusto ko maging normal at ayaw kong maging habit ang pagdududa. Kaya't para sa ikakatahimik ng kalooban ko, nagdesisyon akong makipaghiwalay at umalis. Masakit, maraming luha ang nag-evaporate at sumama sa atmosphere na nanggaling sa aming mga mata. Pero ang hiwalayang yun ay hindi na mapipigilan at nangyari na nga, ganap ko na siyang iniwan. Naghihintay sya hanggang ngayon bagamat sinabi ko na hindi na ako babalik. Pero sa isang sulok ng puso ko, alam kong gusto ko pa syang balikan. Pero para ano? Para maghiwalay ulet?

10 Keys Para Matanggap sa Trabaho

Sabi sa SONA ni Pnoy, dumami daw ang may trabaho ngayon. Ang reaksyon ng mga fresh grads...."Wehhh, di nga?" Ahahaha... So siguro para makapag-landing tayo instead na mag-crash sa napupusuan nating trabaho, iimpress natin ang prospective employer natin sa mga qualities na to na dapat ay taglay ng isang employee.

1. Commercial awareness (or business acumen): Tamang kaalaman tungkol sa kumpanya na nais pasukan. Dapat ay alam mo at naiintindihan mo ang business ng kumpanya at ang competitiveness nila sa industriya. Magiging effective ito kung alam mo ang produkto at serbisyo na kanilang inooffer.

2. Communication: Kelangang klarado at naiintindihan ka ng kliyente o ng kustomer kaya dapat ay enhanced ang iyong kakayahang makipagcommunicate through verbal or written. Dapat din ay good listener ka.
  
3. Teamwork: Hindi mo kelangan maging basketbol player para maging team player, literal yun. Ang kelangan mo lang ay epektibong pakikisama sa katrabaho at tamang pagtupad sa responsibilidad na ibibigay sayo. Dapat ay meron kang sense ng pakikipagtulungan o kooperasyon para maachieve ang objectives ng kumpanya o organisasyon.

4.Negotiation and persuasion: Kakayahang makuha o maabot ang gusto sa pakikipagnegosasyon sa paraang ikaw at ang prospected na kliyente o customer ay magkakasundo o makakapag settle down. Hindi mo kelangang maging mabuladas pero ang skill sa panliligaw ay maaaring magamit dito. 

5.Problem solving: Logical at analytical na skills sa pag-solve ng problems at issues. Dapat din ay diskarteng malupet pero safe at hindi makakasira sa reputasyon ninuman. Hindi ko alam kung mag-eexcel dito ang mga DOTA players pero as long as relevant sa trabaho, bakit hindi subukan? Monster kill! 

Si UTAK, si PAA, si TIYAN, si MATA at si PWET- Sino ang dapat gawing BOSS?

Nung ginawa daw ng diyos ang tao, nagtalo-talo ang mga body parts kung sino ang dapat na gawing boss.


UTAK: Ako ang boss. Ako ang kumokontrol ng katawan ng tao.


PAA: Ikaw ang kumokontrol, kami ang nagdadala sa katawan ng tao. Kami ang boss!


TIYAN: Oh sino ang nagtutunaw ng pagkain? Sino ang nagmamanage ng nutrisyon ng katawan para manatiling malusog? Di ba't ako? Ako ang boss!


MATA: Sige nga subukan namin pumikit habang naglalakad si PAA. Naku di pwede. Siguradong di papayag si UTAK at si TIYAN...dahil damay din sila pag naaksidente ang katawan! KAMI ANG TUNAY NA BOSS!


...sandaling katahimikan...


PWET: Ehem! Mawalang galang na mga kapatid... Posisyon sa pagiging boss ba ang dahilan ng pagkakaganyan nyo? Tingnan mo nga naman talaga ang pulitika, pati katawan ng tao gustong sirain! Para walang away...IPAUBAYA SAKIN ANG PAGIGING BOSS!!!


Halos di matapos ang tawanan ng mga parte ng katawan dahil sa sinabi ni PWET. Dahil sa sama ng loob ni PWET at labis na kahihiyan, napagpasyahan nyang mag-leave ng ilang araw kaya nagsara pansamantala ang kontrobersyal na butas.


Pagkalipas ng ilang araw, hindi na normal mag isip si UTAK. Si TIYAN naman ay hindi na kayang tiisin ang sakit. Hindi na rin makalakad ng maayos ang mga PAA at nagbabanggaan pa sila. At ang mayabang na mga MATA ay tuluyan ng nagkasalubong at naduling.


Hindi na sila nagsayang ng oras at agad na ginawang boss si PWET...bumukas na muli ang butas ng kaginhawaan na taglay ang korona ng pagiging boss!


Kay PWET ang huling halakhak.


MORAL LESSON: May mga mabahong katotohanan na mahirap tanggapin. Pero habang hindi mo ito natatanggap, patuloy ka nitong pahihirapan.

Born This Way (male version)

Own version ko ng Born This Way ni Lady Gaga. Naisip ko lang gawin to kasi naoverwhelmed ako sa mga bumati nung birthday ko last July 11, 2011. This is to show my appreciation sa mga taong naglaan ng konting sandali para batiin ako. THANKS GUYS!

Adventure ni Reyner

Tahimik at madilim ang paligid. Natural ang lamig ng simoy ng hangin at talagang napakasarap langhapin ng oxygen na ibinubuga ng mga punong matatagpuan sa bahaging iyon ng kagubatan. Hindi NPA ang mga magulang ko pero nagkataon lang na noong 1987, kasalukuyang sa gubat sila naninirahan. Alas kwatro daw nun ng madaling araw ng magsimulang sumipa ang sanggol sa sinapupunan ng nanay ko. Tumingin sya sa kalendaryo at chineck nya ang petsa. Pagkatapos ay ngumiti sya dahil naconfirm nyang hindi ako kulang sa buwan at umasa sya na magiging normal akong bata (hindi ko alam kung nadisapoint sya nang lumipas ang panahon). July 11, 1987 ayon sa aking napag alaman ay petsa kung saan na-reach ng mundo ang populasyon na 5 billion kaya tinawag itong "The Day of Five Billion". Tuwing July 11 din ginugunita ang World Population Day. Parang ang reaksyon ko, "What? Ako ang pang-five billion na dumagdag sa populasyon ng mundo? Matutuwa ba ako o maiinsulto? Bakit sa birth day ko pa napili nilang gunitain ang World Population Day? Gaganahan pa ba akong magkaanak at magpadami ng lahi nito kung tuwing mag aattempt ako ay bigla akong mumultuhin ng salitang "POPULATION"? Moving on, hayaan ko na muna yan at hindi naman yan big deal (ano daw?). So para paikliin ang kwento, ipinanganak nga ako ng nanay ko nung time na yan at nagulat silang lahat...malaki...malaki na agad...ang nunal ko sa likod (kala mo kung ano na? haha... pero slightly correct ang hula mo. hahaha...)

Ang kwento ng ate ko, mas nauna pa raw akong natutong magmura kesa magsalita. Pero syempre joke lang yun at magkaaway kami ng ate ko nung time na sinabi nya yun. Pero madaming nagsasabi na palamura nga daw ako. Ang sabi ko naman..."Tang ina hindi naman ah!" Ahaha... Isa lang yan sa mga bagay na maaga ko natutunan dahil sa environment ko nung bata ako. Pero salamat sa butihin kong mga guro nung early elementary days at tinuruan nila ako ng magandang asal. Isang araw tinanong ako ng lola ko "Reyner, anong natutunan mo sa school? Tinuruan ka ba ng magandang asal?" Ang sagot ko "Oo naman lola. Syempre school yun e, natural na makipagplastikan ang mga titser sa amin." Ahaha.. Pero syempre hindi totoo yan. Ang totoo'y walanghiya talaga ako nung bata ako at sa liit kong yun ay ako pa ang pinakabully sa classroom. Isang araw nga ay inapproach ako ng titser ko, "Reyner, top 2 ka na naman lang. Kelan ka ba titino at para maging top 1 ka naman?" Sabi ko sa kanya, "Maam, hindi ako interesado sa ranking na yan. Kung pwede lang ibigay ko na lang dun sa kaibigan kong nasa row 4 ang pagiging bibo ko, gagawin ko." Oo, mayabang din ako at nung time time na yun una ko yung natuklasan. Dahil mayabang ako nun at maangas, normal lang na makita ako ng nanay ko na punit-punit ang damit o putol ang tsinelas. Punit-punit ang damit dahil nakipaglaban o putol ang tsinelas dahil tumakbo at natakot sa kalaban. Pero alam mo, minahal ako nun ng marami dahil kahit pangit ang ugali ko, cute naman ako. At hindi lang dahil cute ako, madali lang din akong lapitan pag kelangan nila ng sagot during exams. Grumadweyt ako nun ng elementary na nagmamartsa sa pinakaunahan. Hindi dahil by height ang arrangement kundi dahil...ehem...alam mo na yun. Proud sakin ang ate ko at syempre pati mga magulang ko. Pero alam mo ang iniisip ko nung mga time na yun habang sinasambit ang katagang "what you sow is what you reap" na part ng speech ko? Alam mo kung ano? "Mamimiss ko ang mga biniyak kong mga kalaro..ehe...yung mga kalaro ko sa trumpo. Wala kasing trumpo nun ang hindi kayang biyakin ng super trumpo ko at ako ang hari ng trumpo nung mga time na yun." Hehehe... Seriously, may impact sakin yung line na yun sa speech ko na nabanggit ko. Actually, sa dami ng itinanim ko...matumal pa rin ang ani ko. :-(

TRIVIAS (Mga bagay na gusto mong malaman...ngayon na!)

Time out muna sa mga kaseryosohan. Magpalipas oras muna tayo at alamin ang mga bagay na naghihintay malaman. haha...

111,111,111 x 111,111,111= 12345678987654321 

 Galing nu? E anu kaya ang pwedeng i-multiply para ma-obtain ang sagot na, 14344?

Siya si Wilt Chamberlain. Ang dating NBA Superstar na umaming nakipag sex sa 20,000 na babae.

BOOM!!!

Ang gold fish ay meron lamang 3 seconds na memory span.

Maraming utak "gold fish" sa college. Hahaha...

Ang pinakamahabang pangalan ng isda ay "humuhumunukunukuapua'a" mula sa Hawaii.

Wrong spelling wrong!

Dachshund Sausage ang original na tawag sa HOTDOG.

Ang laki naman ng Dachshund Sausage mo...super like. hahahaha..

Ang medical term sa pagbubuntis ay gravidity.

Girl I'm in gravidity. I dont know what to do. ^_^