Signs na HINDI ka Bagay sa Long Distance relationship (LDR)

Maraming hopefool este hopeful pagdating sa LDR. Maraming sumusugal sa uri ng relasyon na to. But let’s be real, ano nga ba naman ang opsyon mo kundi sumugal sa LDR lalo na kung kelangan talaga kayong magkalayo? Ang hard naman kung sasabihin mo, “O break na tayo, LDR e, hindi magwowork.”. Bukod sa ang weak ng datingan, it also shows na hindi ka ganun kasincere sa partner mo. Only lame people can end relationships right away because of LDR and they are certified losers for not even trying. Pero ang tanong, handa ka ba para sa LDR? Kaya mo bang i-handle ang long distance relationship? Ano ang garantiya na hindi ka or hindi sya bibigay sa malayuang pakikipagrelasyon? Heto ang mga pahiwatig na HINDI ka bagay sa LDR:
1. Wala sa Mood- Nangyayari ito sa mga matagal nang nagsasama, sanay na sa isa’t isa pero biglang nagkalayo. Ang epekto, kawalan ng epektibong komunikasyon sa isa’t isa.

Stressful na araw dahil sa traffic, heavy workload, namatay ang kuko sa paa etc. Sa LDR na sa social media,txt o tawag lang kayo nagkocommunicate, it’s a NO, NO na sabihin mong “wala ako sa mood”. If your partner ask you, “How are you bhe?”, pwede ka magkwento, pwede mo isalaysay ang mga nangyari sa araw mo after all, your partner is willing to listen,  just don’t say na wala ka sa mood na pwede nya isipin na ayaw mo sya kausap. Kahit totoong wala ka sa mood, hindi mo yun kelangang ipamukha sa kanya dahil baka mas matindi pa yung pinagdadaanan ng partner mo pero mas inuna mo yung mood mo kesa pakinggan din sya. Do not be selfish. Kahit sanay na kayo sa isa’t isa, kahit nakakapag-adjust na kayo sa mga negativities nyo, iba pa rin yung may kakayanan na gawing positibo ang pakikipagkomunikasyon sa partner lalo na kung malayo ka. Pero syempre di mo kelangan magsinungaling just to cover up and please him/her. Let your story make your partner feel and understand (as if sya mismo nakadiskubre) na you have a bad day and maybe not in the mood and he/she will try to cheer you up. Ngayon, kung sadyang balahura ka at ugali nang  ipamukha sa partner mo na wala ka sa mood…pag-isipan mo na kung hanggang saan aabot ang LDR mo.

2. Call Center/Chat Support- Tinalo mo pa ang mga taga Globe at Smart na tawag ng tawag na offer ng offer ng kung anu-ano o yung head hunter na text ng text na akala mo ay sila mismo yung kumpanya ng BPO na nag ooffer ng trabaho. Sadyang  makulit ka, ayaw mo patahimikin ang messenger ng partner mo. Tanong ka ng tanong kung kumain na, ano ang ginagawa etc. Take note, may trabaho ka din and understood na pareho kayo busy or maaaring hindi sya busy pero still, may tamang oras para mag-usap kayo.
Hindi na mainam ang palagiang pag-check. Nakipag relasyon ka sa tao na may common sense na hindi mo kelangan usisain parati dahil alam din nila kung paano patakbuhin ang buhay nila. Cute yung notion na maalalahanin ka pero creepy na pag minu-minuto ay inaalala mo sya. Its either over-possesive ka or may ADHD o kaya naman ay sadyang mali ang interpretation mo ng constant communication. Di ba’t ang saya kung maglalaan kayo ng takdang oras para mag-usap, magkwentuhan, magbulay-bulay ng mga naging kaganapan sa araw nyo kesa magflood call or text or chat? Sistema ang tawag dun. At tsaka maaaring hindi ka mapagod sa kakacheck sa partner mo pero paano kung sya na ang mapagod? Besides, ginagawa mong cheap, sobrang pangkaraniwan ang persona mo sa partner mo na dahilan para mabawasan ang pagiging espesyal mo sa kanya in the long run. At mare/pare, hindi porke ganun na lang kabilis i-access ang communication device sa panahon ngayon ay aabusuhin mo na. Mas mahalaga yung may sustansya ang pinagsasasabi at pinagtatatanong  mo at hindi paulit-ulit. Kung lagi kang ganyan, check mo sarili mo, kaya mo ba talaga ang LDR?
3. Mabuti pa ang multo- Mabuti pa yung multo sa CR nyo, nagpaparamdam. Mabuti pa yung crew sa Jollibee, naggu-good morning. Pero ikaw, parang gusto mong  talunin yung lunar eclipse sa dalang mong magtext o mag-call sa partner mo. Ano na? Kaya pa ba?
Minsan, isa ito sa mga pahiwatig na malamlam na ang pagtingin mo sa partner mo. Pero possible din na sadyang ganun ka na talaga dati pa. Hindi naman nagbago ang pagtingin mo sa partner mo pero sadyang kinulang ka ng sense of communication. Hindi na kelangang i-elaborate pa, it is very important na you constantly let your partner know what’s happening. Kung hindi mo kayang baguhin ang attitude na yan at ang pananaw sa pakikipagkomunikasyon habang LDR…hindi para sayo ang LDR kapatid.
4. War freak- Ikaw yung taong laging may rekado sa pag-aaway. Hindi tiyak kung sadyang immature ka lang o lumaki ka sa bayolenteng kapaligiran na puro gulo ang nakamulatan. Ayaw mong tantanan ang partner mo na sa konting pagkakamali (may maling nasabi o na-misunderstood) ay binulyawan mo na, nilait at para bang di ka nagkamali sa buong buhay mo.
Bukod sa selos o tamang hinala, marami pang dahilan kung bakit ganito ang nagiging attitude ng isang tao tuwing LDR. Pero isa ang sure na karaniwang ugat nito, insecurity. Ang isang taong punum-puno ng insecurity sa pagkatao ay sadyang maraming pinaghuhugutan kahit walang kwenta. Ito ang dahilan kung bakit walang distinction ang kababawan at kalaliman ng ipinag-ngingitngit nya. Ito yung mga tao na hindi nakikita ang payapang pakikipag-usap na walang sigawan, walang pagbabanta bilang epektibong paraan para magkaintindihan. May mga couples na minsan ay sadyang hangal sa pagtanggap ng ganitong ugali ng isa’t isa o ng isa sa kanila bilang senyales ng tunay na pagmamahal. Pero sa LDR, hindi mo gustong i-challenge ang pasensya mo sa ganitong pag-uugali. Sa limitado at manipis na paraan para ang magsing-irog ay maging kunektado habang LDR, hindi advisable na puro negatibong emosyon ang pamayinihin. Ang mga taong fan ng ganitong sistema ay karaniwang sanay na sa on and off na relasyon. Pero jusko naman kapatid, on and off na LDR pa? Adik? Imagine mo yung electric fan na sobrang layo na sayo e on and off pa, masaya ba yun? Kung ganito kang tao at naglakas loob ka pang makipag-LDR? Alam mo na…
Syempre  marami pang dapat na kasali sa listahan na ito para masabing hindi ka bagay o hindi ka handa sa long distance relationship. Pero kung mag-aagree ka, ang  mga nabanggit ay ang mga karaniwang tinetake for granted lang ng mga nasa LDR at pag nagkahiwalay ay saka magtatanong kung bakit. Kung agree ka dito or disagree i-comment mo na lang maam/sir. 

MPBL fans pagdating sa Fil-For issue

*All Pinoy basketball league related
- umay sa PBA pero pabor sya sa fil-for or foreigners kase tanging ang home and away scheme lang ang ikinatuwa nya sa MPBL at nananalangin na maging copy cat ang MPBL sa iba pang aspeto. Nagtaka ka pa kung paano tayo naging bitch ng mga kastila, amerikano at hapon?
- umay sa PBA at ayaw na sa fil-for o foreigners at all! Karamihan sa fans na ito ay matatanda na. Sinusupply naman daw ng NBA ang highest basketball level na gusto nila so its good to have a league na mapapanuod for their pride na all locals ang naglalaro.
- fan ng Pinoy Basketball regardless kung anong liga. Mas concern sa international exposure ng Pinoy ballers so ipinaglalaban na wag limitahan ang fil-for dahil madami daw sa mga ito ang talagang makikipag pitpitan ng bayag sa mga taga ibang bansa in terms of skills.
- fan ng Pinoy Basketball regardless kung anong liga. Masyado daw madami ang Pinoy sa buong mundo para limitahan ang mga fil-for pero masyado din daw malaki ang mundo para limitahan ng mga fil-for ang choices nila sa liga na sasalihan. Talking about neutral fans.

*Pabor at hindi pabor
- pabor sa 1 fil-for per team pero di pabor sa height limit. Wala daw yun sa height pero nasa skills. Truth is, we all want to be taller. To see tall players is to feed our fantasy to be such.
- hindi pabor. More than 1 daw dapat (or even unli) and drop the height limit. Drop the tenurity din, paglaruin basta may dugong Pinoy. Wag daw maging racist sa kapwa Pinoy na fil-for. Hindi daw kasalanan ng fil-for na naging ganun sya. Millenials!
- pabor sa kumpletong panukala ni Duremdes tungkol sa Fil-for kase:
A. Revolutionary fan. Open sa pagbabago. Gawin nating laboratory ang MPBL sabi nila. Saka na lang kami aalma pag di maganda ang outcome.
B. Naturalist fan. Naniniwala sa gradual na pagtubo at pagyabong ng sangkatutak na highly talented Pinoy ballers. Fan din sila ng natural contraceptive. You know, produce more, mas marami mas masaya. (Ok, off topic. Sorry.)
C. Bano fan. They barely know the rules of the game. They love Gerald and Xian. Basta nashoot, score at may nanalo after the game, ok na. Wala sila pakiaalam kung tagasaan man ang players sa team nila or kung fil-for ba yan. They want Pacman to run for president. They love their home team, they have unconscious respect in the league in all aspects. Sila ang masa at majority sa lahat ng uri ng fans na nabanggit.

Judiciary ng Pangulo

Relationship of Judiciary with Executive and Legislative: Is there a check and balance?

By RV

Legislative makes, alters and repeals laws; executive implements laws; judiciary applies and interprets laws. This is according to them is the ingredient to have a balance of power in the government. Apolinario Mabini said that its important to have sole authority in the land but that should be ensure a balance of government power: an intellect to direct it (legislative power); a will that is active and a resolve to make it work (executive power); and a conscience that judges and punishes what is bad (judicial power). It is clear that our forefather already figured the so called separation of powers. In fact, Montesquieu, a French political philosopher, believes that power should be a check to power. Meaning it shouldn’t dwell on one hand only unless the certain society accepts its tyrannical government, special mention to North Korea. But is this separation of powers or check and balance purely exist in the country or is it just a mere decoration to the principle of our constitution?
In a presidential type of government that we have, let’s take a look at how our judiciary works. First, lets see how it go along with legislative branch. The constitutional power of the judiciary is to determine any grave abuse of discretion aggravating to excess or lack of jurisdiction in the part of the legislative branch. Under the 1987 Philippine Constitution, the judiciary enjoys more powers that are classified into three: 1) the traditional concept of judicial power that is the power to settle actual disputes involving rights that are judicially demandable and enforceable; 2) power of judicial review or the authority of courts to declare void any action of any branch that is in conflict with the constitution and; 3) the expanded certiorari jurisdiction or the power to invalidate any act or any branch or instrumentality of the government when done in grave abuse of discretion amounting to lack or excess of jurisdiction. If you may notice, those mentioned can be observed on the impeachment processes that known to start from legislative. There was once a time when lower house  motion to impeach Hilario Davide was rejected when placed in the high court when high court itself issued status quo ante order halting the impeachment proceedings of the Lower House. The judiciary power to invalidate any act or any branch or instrumentality of the government can be observed in the instance when it was used to delay Corona’s impeachment by issuing TRO to stop the Senate from examining the dollar accounts of the Chief Justice. Because of that, they thought they are untouchable until senate bounced back and finally resolved the problem of penetrating the SALN’s of high judiciary officials and finally thrown out Corona. Hence, due to that resolution, they are no more safe to scrutiny when it comes to their SALN. Take for example Sereno’s proposed impeachment. However, for the benefit of studying this precious course (Polsci), we always enjoy seeing things going down to politics. Yes, as to the impeachment of the past Chief justice, it was purely politically motivated commenced by ever loyal party members of the legislative that are connected to the President. Aquino being GMA’s nemesis wants the former president’s imprisonment nice and easy. So he has to bring it first to his minions in the senate and house of representatives under his strong influence. Do you smell the same thing that is happening now in Sereno?
It all started from appointments ladies and gentlemen. The executive branch should be very careful on selecting his people to be placed in the Supreme Court. Why? Because, the courts are given the power to check the acts of the legislative and executive branches as mandated by constitution and assumed to be independent. That “independent” clause is true but nothing is impossible to politics. Does our high court able to 100% exercise its power of judicial review as a means to check accountability of the executive branch? Someone will say, yes, independent nga di ba? duh. Then why is Pres Duterte so fierce on having his legislative knights throw out the current Chief Justice whom obviously was the sprout of former Aquino? EJK’s? Napagkamalang pusher? Who’s gonna question the accountability of the president? The court ofcourse. And if this court is not the president’s court (just like GMA’s), will the president sleep tight at night thinking about the security of his seat? Yes, the judiciary will stick to the mandate of the constitution and even rule cases that are slightly off or broad to interpret (e.g. jurisprudence or landmark cases), but they are also political animals, they can be influenced. Not only protecting seat but implementing policies that might put general welfare at risk can be backed up by judiciary. The challenges on the exercise of the checking power of the Supreme Court arose most notably during President Arroyo‟s administration. Presidential Decree No. 1017 [PD 1017] (Official Gazette, 2006) and Presidential Proclamation No. 1959 [PP 1959] (Official Gazette, 2009) illustrate the risks of unchallenged emergency powers of the President. These PD’s almost put the nation into martial law again but SC can rule about its constitutionality and they said yes to it. You may say “may JBC (Judicial and Bar Council) naman ah”. But where do they submit the suggestive appointments? As stipulated in Article VIII, Sec. 8 of the Constitution, the Chief Justice as ex officio chairman, the Secretary of Justice, a representative of the Congress as ex officio member, a representative of the Integrated Bar, a professor of law, a retired Member of the Supreme Court, and a representative of the private sector compose the JBC. And so? Who are the friends of the president among those? And who are their friends? Politics!  Presidential appointments can become a source of loyalty among appointed members of the bench. These presidential appointees inevitably become the president's political die hards (if properly fed) in the vulnerable judiciary.
Now, do we see an absolute independence between these branches? Are the powers really separated? Ask your lolo and lola about it and they will never reply “papunta ka pa lang, pabalik na ako”. It’s the same thing over the course of history. Executive supremacy in legislative and judicial branches exist! The appointing power of the president to the bench undermined the checking powers of judiciary to the executive branch. It is also the executive that determines the relationship between legislative and judiciary. We call it “hyperpresidentialism”.
Constitutional reforms must be introduced since most of the loopholes in the application of the system of checks and balances are constitutionally allowed. Specifically, reforms should include the apparent limitations of the emergency powers of the president and the one-year ban rule of the impeachment proceeding. Legislators should make use of the legislative committees (e.g. Committee on Oversight, Committee on Good Government, Committee on Ethics, and the Committee on Justice) to oversee the actions of the executive as part of the promotion of the institutionalization of oversight culture by the legislative department. Membership of the Judicial and Bar Council shall be further depoliticized by adopting a non-partisan court plan to ensure real judicial independence. No elected politician shall be allowed to participate in the selection or election of the possible members.




Further studies shall be conducted particularly on voting patterns and behavior in the Commission on Appointments and the patterns of preference in the selection process of the President vis-a-vis JBC shortlist. Lastly, a more proper work ethic must be integrated in the government to promote basic moral virtues such as accountability, integrity, honesty, responsibility, efficiency and others in public service and governance especially those enshrined in the Constitution

Condomization

Ang population ng USA ay more or less 300 million samantalang ang Pilipinas ay more or less 100 million. Eto ang best part, ang land area ng USA ay 9.834 million km² samantalang ang Pilipinas ay 300,000 km² lang. Sabihin mo saken ngayon, ano pang paraan ang pinaka-efffective para masolusyonan ang problemang ito?

Maraming nagsasabi na hindi solusyon ang pamamahagi ng condom sa mga high school students dahil pinoprovoke natin sila na makipagsex. Magtapatan tayo, anung edad ka nade-virginize (lalaki ka man o babae)? May internet na ba nung panahon na yun? Malamang wala pa (or hindi pa laganap) kaya mas malala ang kinakaharap ng mga kabataan ngayon in terms of temptations.

Karamihan ng mga parents ngayon na nasa edad 40 pataas ay nabuntis habang "teen" pa lang sila. Sila ang nagshare ng pinakamarami sa 100 million na population na ito. Bakit sila nakipagsex agad sa murang edad nung mga panahon na yun? Saan nanggaling ang idea nila? Ano ang nagtulak sa kanila para makipagsex sa murang edad? Ang tanong ngayon, "ano ba talaga ang nagtutulak sa tao para makipag-sex?".

Masyado bang suggestive ang pamamahagi ng condom sa mga kabataan para mag-engage sila sa PMS (pre-marital sex)? Pwes, ano ang nagsuggest sa mga magulang noon na nabuntis sa murang edad at nagpalobo ng populasyon na ito? Imoral daw ba kamo? Question, so hindi imoral magkaroon ng mga batang nagugutom, hindi nakakapag-aral at paglaki'y kriminal at pasakit sa lipunan?

Sex education daw ang dapat at hindi ang pag-suggest na makipagsex sila basta may proteksyon. Anung klaseng sex education? May mga module na ba? Anung approach? Na-train na ba ang mga teachers natin? Na-prove na ba na effective ang method na ito? Gaano katagal pa bago natin masabi na "well educated na ang mga kabataan, hindi na kelangan itong pamamahagi ng condom" Kelan? pag 200 million na tayo sa kakapirasong pulo-pulong bansa na ito?

Ang problema sa ating mga Pinoy, masyado tayong konserbatibo pero GUSTO NATING ABUSUHIN ANG MGA SENSITIBONG BAGAY NG PALIHIM lalo na ang sex. Inaabuso natin ang sex pero ayaw natin itong pag-usapan dahil ito "daw" ay pribado at sensitibong bagay. 100 million!!! 12 million ay nasa kapirasong lupa ng Metro Manila at nagpapahirap sa traffic! Yet, pinapanatili pa rin natin ang pagiging konserbatibo? Seryoso? Sa kalidad ng edukasyon sa Pilipinas, tingin mo sapat ito para i-combat ang problema sa populasyon?

Enabling law at law enforcement ang solusyon para mapaglabanan ang problemang binabanggit ko dito. Dahil sa bansang katulad natin na ang disiplina ay hindi halos nakikita at napapag-usapan lang madalas tuwing inuman, walang solusyon kundi pangunahan ng gobyerno ang pagresolba sa mga social issues partikular na ang populasyon. Gaano man ka-extreme ang maging hakbangin ng gobyernong ito.

Don't fuck with smokers.

Don't fuck with smokers.

Some of our soldiers do smoke coz they might die one day from bullets, not from smoke.

Some of our heroes did smoke but they died fighting for your country, not from smoke.

Most of the call center people smoke but they might die from very high income taxes and sleeplessness, not from smoke.

Even some of your teachers smoke coz government is already killing them with a low salary, not the smoke.

Some of the firemen cant get enough of smoke from burning houses and they still smoke coz fire could kill them, not the smoke.

Some of the politicians, good or bad ones do smoke but its their deeds that could kill them, not the smoke.

Smokers do not die from smoking. Like non-smokers, it is their way of life that kills them, not the smoke.

-RXV1989-

13 Tips para Pumayat (Pagkatapos ng Matinding Paglamon este PagHAMON ng Pasko at Bagong Taon)

Sikaping gawin araw-araw hanggat maaari ang mga sumusunod:

1. Huwag mag grocery. Everytime na may kelangan sa bahay, tumakbo sa sari-sari store. Hindi lakad, takbo! Piliin ang malayong tindahan kahit pa tindahan ng tita mo yung mas malapit sa inyo.

2. Patayin ang aircon at electric fan. Namnamin ang natural na simoy ng abnormal na klima sa Pinas hanggang Pebrero. Tipid ka na sa kuryente, pinawisan ka pa.

3. Sumabit sa jeep. Piliin ang jeep na punuan at sumabit lang para mastretch ang mga brasong nagwawagayway nang kusa. Basta wag nang piliting sumabit kung may bakante namang upuan. Papagkamalan kang prankster pag ganun.

4. Manood ng horror na pelikula sa kalaliman ng gabi na nakatali o nakagapos sa pwesto. Sa ganitong paraan, siguradong magpupumiglas ka, maaaring magsisigaw pero wala kang magawa. Hindi ka rin makakuha ng popcorn o chichirya dahil nakatali ka nga. Magpapawis ka dahil sa takot at pagpupumiglas. Siguraduhin lang na hindi ka pipikit dahil wala namang nanunuod na nakapikit. Siguraduhin lang na walang sakit sa puso kung gagawin ito.

5. Paganahin ang utak pag malapit ng magutom. Makipagdebate sa kapitbahay tungkol sa kung sinong pumatay kay Ninoy o kung dapat nga ba manalo si Duterte. Maglaro ng chess, magsagot ng krosword at higit sa lahat, magbasa ng libro. Kung di ka pa masaya, sagutan ang algebra, trigo at organic chemistry problems na assignment mo o kung gradweyt ka na, halungkatin ang mga old assignments na di mo ginawa dahil bulakbol ka nung college at subukang gawin. Kapag aktibo utak mo, magbabawas ka ng calorie. At pag natiis mo ang initial na gutom, tiyak na malilipasan ka ng gutom. Gawin ito at least twice a week dahil hindi ito pwedeng gawin araw-araw lalo na kung dati nang malaki ang mata mo.

6. Makipagbreak sa jowa. O kung ayaw mo makipagbreak, udyukan ang partner na i-break ka. Ang sama ng loob na maaari mong maramdaman ay magko-cause ng kawalan ng ganang kumain at magrerelease ng maraming body fluid mula sa luha at sipon. Makipagbalikan kapag nakapagbawas ka na ng timbang.

7. Magkape nang magkape. Bukod sa caffeine na magko-cause ng puyat na nakakapayat, maaari ka ring maging acidic. Pag malala na pagiging acidic mo, papayuhan ka ng doktor na wag kumain ng maraming bagay. Kung may problema ka sa pagiging masunurin, wag ka na lang magkape.

8. Uminom ng alak na walang laman ang tiyan. Ang problema sa pag-inom ng standard na 8 glasses of water a day ay...boring. Sa alak at chaser, masusunod mo yan at malilibang ka pa. Plus, wala na ngang laman ang tiyan mo, susuka ka pa. Siguraduhin lang na hindi mo ito gagawin kung under 18 ka or walang pambili ng alak.

9. Magtanga-tangahan sa pagbili. Ito yung sequel sa #1. Kunyari di mo narinig yung utos ng nanay mo at toyo binili mo instead na patis. Takbo ka ulet pabalik sa tindahan. Tiyakin lang na hindi ito gagawin ng tatlong ulet para hindi panghinayangan ng parents mo ang pinang-tuition mo sa college.

10. Maglampaso ng sahig. Siguraduhing hindi linoleum ang sahig mo para magawa ito. Pero walang basagan ng trip di ba?

11. Bumyahe sa EDSA. Mga anim na balik mula North Edsa hanggang Mantrade na alternate MRT at bus. Subukan din ang ruta papuntang Cainta, Rizal. Sa mga taga Bulacan, i-try ang Bocaue exit. Papayat ka sa konsumisyon.

12. Maglaro ng "like push-up". Hindi pa naiimbento ang larong ito at baka kayo pa lang ang gumawa kung sakali. Makipagpaligsahan sa kapatid o bespren sa paramihan ng likes sa bagong upload na pic mo sa loob ng 6 hours. Siguraduhing halos magkasindami lang ang fb friends nyo. Ang may pinakakonting likes ay ima-minus ang total likes sa likes ng may pinakamaraming likes (putsa puro likes). Example: 20 likes minus 50 likes. Ang natalo ay magpu-push up ng 30. Sa ganitong paraan, nasunod nyo na ang pagiging GGSS nyo, naexercise pa kayo. Siguraduhin lang na hindi puro dummy accounts ang naglike.

P.S. Kung magkapatid kayo at walang naglike sa pics nyo, maaaring tanungin ang nanay kung ano ang problema.

13. Magpa-check up. Ang katakawan o kasibaan ay hindi lang kabilang sa 7 deadly sins (gluttony), ito rin ay psychological problem. Kaya't makabubuting komunsulta sa psychologist para malaman kung gaano ka na kalala.

Torture ang pagbabawas ng timbang o pagpapapayat lalo na kung baliw na baliw kang abutin yung standard figure mo na katulad kay Anne Curtis. Kesa utak mo naman ang maapektuhan sa kakapangarap na mag gym pero di ka naman naniniwala na "no pain no gain" (at taksil ka rin sa sarili mo dahil sa paulit-ulit na panloloko na hindi ka na mag-eextra rice), mabuti pang gawin na lang ang mga nabanggit sa itaas. Bukod sa hussle free at halos part ng normal na buhay mo araw-araw (kelangan mo lang i-exaggerate ng konti), maaaring makapulot ka rin ng aral sa mga ito. Aral na walang kasing dalisay at kasingpanatag sa kalooban ang MAKUNTENTO at maging CONFIDENT sa kung ano ka at kung anung meron ka.

Classification ng mga audience ng Kontrabando ng TV5

Kelan lang ay pumutok ang isyu na gumimbal sa mga tumitingala sa Kontrabando bilang online show na walang takot insultuhin ang mga trapo at sablay na pulitiko. Pero nagbago na ngayon ang ihip ng hangin dahil sa ginawang pagsuporta ng isa sa mga hosts sa isa mga kandidatong dati'y laman ng kanilang pangungutya.

Ang kontrabando ay maihahambing sa mga late night shows na purely satirical and comedy pero dapat i-maintain ang pagiging transparent at impartial lalo na sa usaping pulitika. Pero dahil nahahati ngayon ang mga uri ng audience ng kontrabando from neutral, pro and anti, para saken, ganito ko sila ika-classify:

1. Mga tinitingnan lang ang show as comedy show at nanunuod lang para tumawa - Hindi nila tinitingnan yung value nung show as information disseminating tool (through satire) especially para sa younger audience so walang problema sa kanila kung maging instant "political ad" din ang show dahil sa isa o higit pang host na may ineendorsong kandidato. As long as matatawa sila wala silang pakelam kung ano ang impact ng mga katatawanan na yun sa larger scale.

2. Mga tumitingin sa show as info disseminating tool e.g. voters education tool- Naiintindihan nila na kahit hindi umeere ito sa TV, social media era ito na malaki ang kakayanan para mag-insert ng kaalaman o mag stimulate ng mind ng mga kung hindi man purely critical thinkers ay pati na rin ng mga selective type na netizens. Naiintindihan din nila na may freedom ang mga host sa kanilang private na buhay pero ang presensya ng personalidad na nag-iendorso ng pulitiko ay maghahatid lamang ng thought na ang show ay lumalayo na sa purpose nito at nagiging one sided.

3. Mga pessimist na audience (kung hindi nihilist at worst) - na naghahanap ng show na walang ginawa kundi manglait sa mga pulitiko at sa bulok na gobyerno. Nababawasan ang kanilang pagtangkilik pag lumambot na ang show either because hindi na masyado nambabatikos (dahil meron nang pinapanigan) o nagkaroon na ng kinatatakutan.

4. Mga fanatic na loyalista- Fan sila ng original na career ng mga host i.e. artista, model, komedyante etc. at nanunuod sila just to see their idols. Wala talaga silang pakelam kung para saan ang show at hindi matitibag ang pagiging fans nila. As long as nakikita nila ang mga idol nila, walang makakapigil sa kanila sa pagtangkilik ng show.

5. Mga naniniwalang ok lang na mag-endorso ng kandidato ang show pwera lang ang hindi nila gusto - sinuman sa mga host ang mag-endorse ng kandidato ay sure na panunuorin sa buong show para lang i-criticize.

6. Mga naghahanap ng entertainment na hindi saklaw ng MTRCB- mga pagod na sa programa sa TV na censored at may halong pulitika kaya't umaasang ang mga pagmumura o profanity sa kontrabando ay hindi nagrereflect ng kababawan ng mga pag-iisip ng mga host at ng buong production bagkus ay pagpapakita na ito ang show na tunay na magpapakita ng totoong kulay ng mga issue sa bansa sa kwela at kalog na paraan.

Iba't ibang uri ng babaeng estudyante sa loob ng klase (college).

Pretentious Lara Quigaman- Ito yung mga babaeng estudyante na GGSS na akala mo nakikinig sa prof pero hindi naman. Nakatingin sa prof pero naglalakbay ang diwa sa ibang dimensyon. Tapos pag nagtawanan ang lahat, tatawa din tapos magtatanong kung ano ang tinatawanan. Ang misyon nya ay daanin ang mga bagay bagay sa ganda kahit wala naman sya nun.

Rufa Mae Ginto- Akala mo ginto sya. Wag lang masulyapan ng kaklaseng lalake kahit di sinasadya ay nag-aamok na. So wag mo lang mahawakan to kahit sa laylayan ng palda at siguradong magwawala ito and at worst ay mananakit.

Marian Nabira- Ito yung mga estudyanteng babae na pagpasok pa lang sa classroom ay parang lobat na lobat na at gulo gulo ang buhok. Para silang binira ng sampung arabo tapos tinakbuhan. Karaniwang turn-off ang mga ganitong babae dahil hindi man lang kayang magsuklay.

Angel Lukring- Karaniwang may flight of ideas o yung hindi alam ang pinagsasasabi at kung saan saan dinadala ang usapan. Ang daldal na nga sa klase, wala pang katuturan ang sinasabi.

Angelina Goli- Karaniwang ok sya tingnan pero hindi nagsisinungaling ang amoy. Sa mga State-U na bihira ang airconditioned na classroom ay matatagpuan ang mga ganito. Makabubuting magbaon ng white flower o vicks at itapat sa ilong pag katabi mo sya para di ka mahimatay.

Lito Lapid- Bukod sa mukha syang lalaki ay lagi ring amoy Lapid's Chicharon ang hininga nya. Kahit charcoal toothbrush ay hindi makakatulong sa badbreath nya kaya makabubuting i-suggest na magmumog sya ng pinakuluang dahon ng bayabas o kaya naman ay pahintuin na sa pagkain ng chicharon.

Lisa Soberano- Maraming siyang lisa at siguradong maraming kuto. Pag pinansin mo, sasabihin na di sya hiyang sa shampoo nya.

Cherry Hills- Mahilig magsuot ng matataas na takong pero hirap maglakad. Sya ang perpektong larawan ng "tiis ganda".

Miley Virus- Wala syang pakundangan bumahing. Kahit nag-eexam at tahimik ang lahat, bigla syang babahing tapos mag-e-excuse me. Minsan pag bumahing sya, mahihiya ang Yolanda sa lakas. Lagi tuloy nyang nao-offend si Angelina Goli.

Yaya Snob- Ito yung mga reyna ng snob at walang pinapansin na kahit sino. Karaniwang matalino sa klase pero loner. Ikaw na rin ang mahihiyang kopyahan sya. Kadalasang makikita sa Mcdo na kumakain ng hot fudge na nag-iisa.

Mirriam Defender Santiago- Hayok sa COC at di maawat. Laging iniisip ang depensa ng base kahit nasa gitna ng klase at siguradong aattack kahit nagkaklase pag nakakuha ng pagkakataon.

Sponge Boob- Trying hard magpalaki ng boobs kaya pilit sinisiksikan ng sponge o foam ang bra. Akala siguro ay nasusukat ang kapasidad ng utak sa size ng boobs.

Contact Person- Adik sa contact lens. Halos araw-araw ay iba't ibang contact lens ang suot. Walang pakelam sa mata kahit peke ang sinusuot na contact lens. Akala mo ay ikinaganda nya yun ng sobra pero sa totoo lang, mukha syang pusang nag-uupdate pag hindi sya gumagalaw.

Chang Amy- Kasama ng trio tagapayo, sya ang takbuhan ng mga nanghihingi ng advice. Karaniwang sya ang nakatatanda sa klase at marami nang karanasan.

Mamon Girl- Walang dudang sya ang reyna ng pabebe at ang sarap busalan ng mamon ang bunganga tuwing nagbe-baby talk. Hindi makapagrecite nang maayos sa klase dahil sa limited na choice of words at laging namimispronounce ang mga salita.

Darna- Hindi talaga sila biologically babae pero pag may debate o group activities, nagpeprisinta sya na sumama sa grupo ng mga babae o mga babae mismo ang pumipilit sa prof na maging kagrupo sya dahil feeling nila ay sya ang magiging hero at magsasalba sa grupo. CR din ng babae ang ginagamit nya. Napaka-versatile.

Ang Mga Buhay na Ala-ala

Credit to my student Ian Angelo D.V. Umali

“Ang Mga Buhay na Ala-Ala”

By: Ian Angelo D.V. Umali

 (Ang Mapag-isa)

Kakayanin ko pa bang magmahal muli?

Sinubukan kong magmahal ng iba ngunit alam kong ito ay mali

Sinubukan kong ika’y palitan ngunit kaligayahan ay hindi nakamit

Pagkat ang iyong pagmamahal lamang ang nais kong makamit

Iyong binasag ang katahimikan ng aking buhay nang ika’y aking nakilala

Ito ang bagay na mananatili at hinding-hindi mabubura sa aking ala-ala

Iyong binigyang kulay ang aking buhay

Iyong binigyang kasiglahan ang katauhang matamlay

Nagkakilala, naging magkaibigan, at nagturingang magkapatid, magkarelasyon, mag-asawa

Pinaramdam sa isa’t-isa ang pagmamahal na walang sawa

Nagdadamayan sa tuwing may problema, Pinapalakas ang loob sa tuwing pinanghihinaan

Pagkat nais nating dalawa na tumagal at tumatag ang ating pagmamahalan

Sa loob ng halos dalawang taon ng ating pagsasama

Marami tayong pinagdaanang pagsubok na ating hinarap ng magkasama

Ngunit may mga bagay talagang hindi natin maiiwasan

Na magbibigay sa atin ng kasawian

Isang araw bago dumating ang araw ng mga puso

Iyong inamin sa akin na may isang lalaking nagpahayag sa iyo ng kanyang nararamdaman

Buong araw kong itinatanong sa aking sarili at sa iyo

Ngunit nanatiling tikom ang iyong bibig at hindi inisip ang aking mararamdaman

  

Iyong tinuro sa akin na kailangan natin ang salitang “tiwala”

Ngunit bakit iyong pinaramdam na ang iyong tiwala sa akin ay nawala

Lubos akong nasaktan dahil sa iyong ginawa

Ngunit umpisa pa lamang pala ito ng aking kasawian

Araw ng puso nang aking makita

Na ika’y may ibang lalaking kasama

Ang akin sanang surpresa sa iyo ay hindi na nagawa pa

Dahil sukdulan na ang sakit na aking nadama

Isang lingo ang lumipas at sumapit na ang aking kaarawan

Ika’y aking inimbita ngunit iyong tinanggihan

Yaong araw sana kita ipapakilala sa aking mga magulang

Ngunit ito ay iyong binale-wala lamang

Isang buwan ang lumipas, araw na ng ating pagtatapos

Hindi ko malilimot ang araw na iyon sapagkat iyon ang araw na tayo ay nagka-ayos

Ika’y nasa aking likod at iyong kinukulit sa mga panahon ng mga pagbati sa mga magtatapos

Ako’y lubos na nagpapasalamat sa Ama para sa araw na iyon pagkat ang ating problema ay tuluyan nang natapos

Ang lahat ay bumalik na sa dati

Muling nanumbalik ang tiwala

Ating relasyon ay lalong tumatag kaysa dati

At umaasang ang pagmamahala’y hindi na muling mawawala

Ngunit ang pagsubok kailanma’y hindi mawawala

Tayo’y muling sinubok bago pa man sumapit ang ating ikalawang taon

Ika’y aking sinama sa lakad ng aking barkada

Tayo’y nagkaroon ng oras para mag-usap ngunit ibang tao ang palaging laman ng iyong mga kwento

Akin ipinagtapat sa iyo ang aking nadarama

Na ako’y nagselos sa lalaking laman ng ating usapan sa buong araw nating pagsasama

Ika’y hindi na sumagot pa at ilang araw ang lumipas

Aking nakita ang inyong mga larawang puno ng saya

Akin pang naaalala sa larawang ito

Ang huling araw na tayo ay nagkasama at naging masaya

Patuloy kong pinagsisisihan na sana ay hindi na lamang sinabi sa iyo

Ang nadaramang panaghili sa kaniya

Ngunit wala na akong magagawa pa

Dahil ang mga bagay ay nangyari na

Hindi ko na muling maibabalik pa

Ang mga pangyayaring binura mo na sa iyong ala-ala

Batid kong masaya ka na sa kaniyang piling

Na ito naman ang aking palaging hiling

Na kahit wala na ako sa iyong piling

Ay patuloy mong makamit ang iyong mga hinihiling

Ako ay mananatiling iyong kaibigan

Na handa pa ring ika’y damayan

Huwag kang mag-atubiling ako’y lapitan

Pagkat ako’y darating kaagad sa panahon ng iyong pangangailangan

  

Maaaring isipin ng ibang tao na baliw ako

Ngunit wala na akong magagawa dahil ito ang totoong ako

Handa pa rin akong maghintay sa iyo, Mahal ko

Dahil sa iyo nabuo ang aking pagkatao

Hindi man naging tayo

Ngunit ikaw pa rin ang aking naging inspirasyon sa aking pag-aaral

Dahil dati kong pinangarap na magkaroon ng magandang kinabukasan

Na magiging daan ng magiging buhay natin bilang mag-asawa

Sa iyo ko lamang pinangarap na magka-pamilya

Pamilyang magsisilbing panibagong inspirasyon

Pamilyang magbibigay ng lakas ng loob sa iyo na harapin ang mga pagsubok

Pamilyang susuporta sa iyo sa lahat ng bagay na iyong ginagawa

Kung aabutan man ako ng panahong magpapantay na ang aking mga paa

Na hindi natupad ang aking mga pinangarap para sa ating dalawa

Itong aking tulang ginawa habang ako’y isang binata pa

Ay nais kong i-alay sa iyo at sana ay iyong madama

Na hanggang sa aking huling hininga ay Ikaw pa rin ang aking minamahal