May isang bulag na babae na may matinding galit sa halos lahat ng bagay sa mundo maliban sa boyfriend nya. Mahal na mahal sya ng boyfriend nya at lagi itong nasa tabi nya kahit anuman ang mangyari. Kaya nasabi nya na kung makakakita lang sya, pakakasal sya sa boyfriend nya agad-agad.
Isang araw, nasurprise ang babae sa balitang may isang di nagpakilalang tao nag-donate ng mata sa kanya. Lubos ang kanyang pasasalamat dahil sa wakas ay makakakita na rin sya. Natapos ang operasyon at di mailarawan ang kanyang excitement na masubukan na ang kanyang bagong mata. Pagkatapos maghilom ng sugat dala ng operasyon ay naimulat na ng babae ang kanyang mata at ganap na nyang nakikita ang mga bagay sa paligid. Nung sandaling nabaling ang tingin nya sa kanyang boyfriend ay hindi nag-atubili ang lalaki na tanungin sya “Ngayong nakakakita ka na, pakakasal na ba tayo?”
Sandaling natigilan ang babae at di makapaniwala sa nakita. Bulag din pala ang boyfriend nya. Agad nyang binawi ang sinabi nya noon na pakakasal sya sa boyfriend nya at noon din ay nakipaghiwalay sya. Lumakad palayo ang lalaki na labis na nasaktan at di napigilang maluha.
Isang araw, may natanggap na sulat ang babae na may kasamang mga larawan. Ito ang laman ng sulat:
Mahal ko,
Ikaw ang pinakamagandang babae na nakita ko sa buong buhay ko. Hinding hindi ko malilimutan ang mga panahon na kasama kita at malayang namamasdan lalo na ang iyong matipid ngunit napakatamis na ngiti. Sayang hindi na mangyayari yun. Sa pamamagitan ng mga litratong ito, sana wag mo malimutan kung gaano kita kamahal. Please ingatan mo ang mga larawang yan, ingatan mo ang ala-ala natin at…paki-ingatan na rin ang mga mata ko.
Pagkatapos basahin ng babae ang sulat ay tumulo ang mga luhang nanggagaling sa mga matang matagal na panahon na nagmasid,nagbantay at umalalay sa kanya. Mga matang ni minsan ay hindi nakita ang kanyang kapintasan bilang hadlang para sa kanilang pagmamahalan…
